شاذکونه

لغت نامه دهخدا

شاذکونه. [ ذَ ن َ / ن ِ ] ( معرب ، اِ ) شادگونه. مضربه. جامه های درشت دوخته که در یمن سازند. ( ناظم الاطباء ) ( منتهی الارب ). جامه ای است پشمین که محشو است به پنبه یا پشم همه جا تضریب و نکنده کرده یعنی برای پیوستن آستر و حشو به ابره تمام آن را با کوک ها بهم پیوسته اند و امروز آن را جوجنک ( شاید سوزنک ) گویند و در قراء همدان و زنجان روستائیان و گاهی نیز دراویش پوشند بجای شولا که از نمد است. ( یادداشت مؤلف ). و رجوع به شادگونه شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس