شاذب

لغت نامه دهخدا

شاذب. [ ذِ ] ( ع ص ) دورشونده از جای خود. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || تنهای مأیوس از رستگاری خویش. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس