شادی دوست. ( ص مرکب ) دوستدار شادی و طرب. لهو و لعب دوست. بی اعتنا به کار : حال خراسان دیگر گشت و از هر جانبی خللی و خداوند جهان شادی دوست و خودرای. ( تاریخ بیهقی چ ادیب ص 548 ).
