شادکن

لغت نامه دهخدا

شادکن. [ ک َ ] ( اِخ ) دیهی است از دهستان تبادکان ، بخش حومه شهرستان مشهد. جلگه ای و آب و هوای آن معتدل است. 222 تن جمعیت دارد. از آب قنات مشروب میشود. محصول عمده ٔآن غلات است. شغل اهالی آن زراعت و مالداری است. راه اتومبیل رو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس