شادوار

لغت نامه دهخدا

شادوار. [ شادْ ] ( اِخ ) نام کوهی در حوالی سمرقند : در آن اثنا بسمع اشرف اعلی رسید که در دامن کوه شادوار قلعه ای است که آن را از کنیت گویند. ( تاریخ حبیب السیر چ خیام ج 4 ص 232 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس