شادو
لغت نامه دهخدا
شادو. [ دُ ] ( اِخ ) یوهان گوتفرید. مجسمه ساز آلمانی که به سال 1764م. در برلن تولد یافت و بسال 1850 م. در همان شهر درگذشت. به سال 1788 مجسمه ساز دربار و استاد فرهنگستان هنرهای زیبا شد و در سال 1816 به ریاست آن فرهنگستان نائل گردید. آثار زیادی بسبک ساده ، طبیعی و منسجم بوجود آورد که از جمله آنها: مجسمه فردریک دوم دراشتتین ، مجسمه بلوخر در روستوک ، مجسمه لوتر در ویتمبرگ و مجموعه عظیم الجثه مجسمه های لوئیزدوپروس ودوشس دوکمبرلاند در لندن را میتوان نام برد. تألیف باارزشی نیز در رشته مجسمه سازی و اصول هنری دارد.
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید