شادغر
لغت نامه دهخدا
شادغر. [ غ َ ] ( اِخ ) ولایتی است به ماوراءالنهر که ورای آن بیابانی است ریگستان ، کفار در آن مقام دارند و مردم آنجا اکثر جولاه باشند. ( فرهنگ رشیدی ). مصحف شاوغر. رجوع به شاوغر شود.
فرهنگ فارسی
فرهنگ عمید
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید