شادراه
لغت نامه دهخدا
شادراه. ( اِ مرکب ) در تاریخ بیهق در یکی دو موضعبمعنی جاده و شاه راه استعمال شده و معلوم نیست که در اصل شاه راه بوده و تحریف شده است یا این که شاه راه را در آن زمان شادراه می گفته اند. ( از حواشی و توضیحات احمد بهمنیار بر تاریخ بیهق ص 338 )... رنج مفارقت از دار دنیا بر دل این خواجه سهل شد و علایق انقطاع پذیرفت و روی بر شاد راه آخرت داد، و پیش از یک هفته بجوار رحمت ایزدی جلت عظمته انتقال کرد، رحمة اﷲ علیه. ( تاریخ بیهق ص 174 ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید