شادح

لغت نامه دهخدا

شادح. [ دِ ] ( ع ص ) واسع. ( اقرب الموارد ). فراخ. ( منتهی الارب ): کلاً شادح ؛ ای واسع؛ گیاه فراخ. ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس