شادهرمز. [ هَُ م ُ ] ( اِخ )نام کوره ای منسوب به هرمز شاه و از نواحی بغداد. اول آن سامرا و هفت طسوج بوده ( از جمله ) شهر مداین که در آن ایوان است و طسوج الرازان الاعلی و طسوج الرازان الاسفل. ( از انجمن آرای ناصری ). یکی از ولایات دوازده گانه اقلیم عراق واقع در اطراف بغداد مشتمل بر طسوج نهر بوق و کلواذی و نهربین و طسوج کهنه شهر ( طسوج المدینة العتیقة ). مقابل مدائن و طسوج راذان بالا ( راذان الاعلی ) و راذان پائین ( راذان الاسفل ) و دو طسوج دیگر ( بزرگ شاپور = بزرج سابور و جازر ) جمعاً دارای هفت طسوج. ( از سرزمینهای خلافت شرقی و معجم البلدان ).
فرهنگ فارسی
خره ای از نواحی بغداد در قدیمو آن شامل ۷ طسوج بود : طسوج بزرجسابورطسوج نهربوق طسوج کلواذی طسوج نهربین طسوج جازر طسوج مدینه عتیقه مقابل مداین (در آن ایوان کسری است ) طسوج راذان اعلی طسوج راذان اسفل .
