شاد خواره

لغت نامه دهخدا

شادخواره. [ خوا / خا رَ / رِ ] ( نف مرکب ) شادخوار. رجوع به شادخوار شود.

فرهنگ فارسی

۱ - آن که بی ترس و بیم باده خورد نوشخور . ۲ - شراب خوار باده گسار . ۳ - شاد شادمان . ۴ - خوشگذران عیاش . ۵ - مطربه مغنیه . ۶ - فاحشه روسپی .

پیشنهاد کاربران

بپرس