شاخول

لغت نامه دهخدا

شاخول. ( اِ ) شاخل. ( شعوری ) ( ناظم الاطباء ). بمعنی شاخل است که نوعی از غله باشد. ( برهان قاطع ).

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید