شاخص مردم سالاری

شاخص مردم سالاری نتایج تحقیقات سالیانه واحد اطلاعات اکونومیست دربارهٔ وضعیت مردم سالاری در ۱۶۷ کشور جهان است که ۱۶۶ کشور دارای حاکمیت ملی و ۱۶۵ کشور از اعضای سازمان ملل هستند. این شاخص بر اساس ۶۰ شاخص دسته ای در پنج شاخص اصلی شامل شیوهٔ انتخابات، تکثرگرایی، آزادی های مدنی، مشارکت سیاسی و فرهنگ سیاسی است. این فهرست، کشورها را بر اساس وضعیت مردم سالاری از بهترین وضعیت تا وخیم ترین وضعیت به چهار نوع مردم سالاری کامل، مردم سالاری شکننده، شرایط بینابینی ( حکومت های دوگانه ) و حکومت های استبدادی تقسیم می کند.
این فهرست اولین بار در سال ۲۰۰۶ تهیه شد و سپس در سال های بعد به روزرسانی شد. نسخه های قبلی این فهرست تا سال ۲۰۱۴، به صورت همگانی منتشر شده بودند، اما دسترسی از سال ۲۰۱۵ میلادی تاکنون، نیاز به ثبت نام دارد.
بر اساس رده بندی منتشر شده اسرائیل، تونس و مراکش به ترتیب بالاترین نمرات را در سال ۲۰۱۷ کسب کرده اند. در حالی که یمن، عربستان سعودی و سوریه در پایین جدول امتیازات قرارگرفته اند. نمودار زیر بیان کنندهٔ میزان امتیاز هر کشور و نوع حکومت آن است.
بر اساس این گزارش، اسرائیل همواره بالاترین امتیاز را در خاورمیانه کسب نموده اما تونس هم پس از بهار عربی جهش چشمگیری در دموکراسی داشته است. با این وجود سوریه پس از شروع جنگ داخلی نمرات کمتری کسب کرده. همین طور ایران پس از انتخابات ریاست جمهوری در سال ۱۳۸۸ نمرات ضعیف تری دریافت نموده است.
تعداد و جمعیت کشورها نسبت به جمعیت و تعداد کل کشورها در فهرست دمکراسی براساس نوع حکومت به شرح زیر است.
جدول زیر نشانگر پنج پارامتر کشورهای مختلف طی سال ۲۰۲۰ و تغییراتی را که از سال ۲۰۱۹ رخ داده است می باشد.
• Full democracies
• Flawed democracies
• Hybrid regimes
• Authoritarian regimes