شاخص دموکراسی - دیکتاتوری ( انگلیسی: Democracy - Dictatorship Index ) به عبارت ساده شاخص DD یا مجموعه داده ها در مقیاس باینری در زمینه دموکراسی و دیکتاتوری سنجیده می شود، و اولین بار توسط آدام پرزوورسکی ارائه شد. سپس در ۲۰۱۰ و پیش از این توسط چیباب، گاندی و وریلند ( ۲۰۰۹ ) با در نظر گرفتن آخرین ارزیابی به روز شده در ۲۰۰۸ آن را به روز کردند و طرحی از جانب چیباب بود تا این شاخص را همه ساله به روز کنند.
... [مشاهده متن کامل]
بدنبال ایده شاخص طبقه بندی دموکراسی و دیکتاتوری که بر اساس ریاضی باینری به وسیله آلوارز در سال ۱۹۹۶ ارائه شد و توسط پرزوورسکی و چیباب، گاندی و وریلند ارتقاء پیدا کرد. یک دسته بندی شش برابری از مجموعه داده ها تکمیل شد به نام داده های DD.
این شاخص های DD از آن پس همه ساله ۱۹۹ کشور را از ۱۹۴۶ تا ۲۰۰۸ تحت بررسی و سنجش قرار دادند که در سمت چپ نتایج آن از ۱۹۸۸ و ۲۰۰۸ قابل ارائه است.
شاخص DD اولین دسته بندی رژیم های دیکتاتوری است که بر دو نوع هستند، دموکراسی و دیکتاتوری. دموکراسی خودش به سه زیر مجموعه تقسم می شود که عبارت است از دموکراسی پارلمانی، نیمه ریاست جمهوری و دموکراسی های ریاست جمهوری، برای دیکتاتوری ها، کشورهای پادشاهی و دیکتاتوری های نظامی و مدنی هستند.
برای رژیمی که براساس طرح DD یک دموکراسی در نظر گرفته می شود، باید چهار قانون زیر را رعایت شود:
• مدیر اجرایی کشور بایستی از طریق انتخابات عمومی انتخاب شود یا توسط ارگانی که از طریق مردمی انتخاب شده است.
• مجلس قانونگذاری باید به صورت عمومی انتخابات برگزار کند.
• در انتخابات باید بیش از یک حزب رقابت کند.
• جایگزینی در قدرت بایستی مطابق قوانین انتخاباتی برگزار شود یعنی جایگزینی قدرت بر عهده همانهایی است که مسئولیت اداره را بر عهده داشتند.
شاخص دموکراسی - دیکتاتوری در رژیم های اصلی حامی «دموکراسی» و «دیکتاتوری» به سه نوع زیر است. دموکراسی ها می توانند یا پارلمانی باشند، یا نیمه ریاست جمهوری، یا ریاست جمهوری و دیکتاتوری ها می توانند غیرنظامی، نظامی یا سلطنتی باشند. بسیاری از کشورهایی که به شکل دیگری حکومت می کنند دیکتاتوری هستند، زیرا که دولت حاکم هیچگاه در انتخابات شکست نخورده؛ بنابراین غیرممکن است رژیمی دیکتاتور یا دموکرات باشد اما با شاخص DD آن ها دیکتاتور ارزیابی شوند. مگر این که یک آلترناتیوی برای جایگزینی قدرت به وجود آید.
... [مشاهده متن کامل]
بدنبال ایده شاخص طبقه بندی دموکراسی و دیکتاتوری که بر اساس ریاضی باینری به وسیله آلوارز در سال ۱۹۹۶ ارائه شد و توسط پرزوورسکی و چیباب، گاندی و وریلند ارتقاء پیدا کرد. یک دسته بندی شش برابری از مجموعه داده ها تکمیل شد به نام داده های DD.
این شاخص های DD از آن پس همه ساله ۱۹۹ کشور را از ۱۹۴۶ تا ۲۰۰۸ تحت بررسی و سنجش قرار دادند که در سمت چپ نتایج آن از ۱۹۸۸ و ۲۰۰۸ قابل ارائه است.
شاخص DD اولین دسته بندی رژیم های دیکتاتوری است که بر دو نوع هستند، دموکراسی و دیکتاتوری. دموکراسی خودش به سه زیر مجموعه تقسم می شود که عبارت است از دموکراسی پارلمانی، نیمه ریاست جمهوری و دموکراسی های ریاست جمهوری، برای دیکتاتوری ها، کشورهای پادشاهی و دیکتاتوری های نظامی و مدنی هستند.
برای رژیمی که براساس طرح DD یک دموکراسی در نظر گرفته می شود، باید چهار قانون زیر را رعایت شود:
• مدیر اجرایی کشور بایستی از طریق انتخابات عمومی انتخاب شود یا توسط ارگانی که از طریق مردمی انتخاب شده است.
• مجلس قانونگذاری باید به صورت عمومی انتخابات برگزار کند.
• در انتخابات باید بیش از یک حزب رقابت کند.
• جایگزینی در قدرت بایستی مطابق قوانین انتخاباتی برگزار شود یعنی جایگزینی قدرت بر عهده همانهایی است که مسئولیت اداره را بر عهده داشتند.
شاخص دموکراسی - دیکتاتوری در رژیم های اصلی حامی «دموکراسی» و «دیکتاتوری» به سه نوع زیر است. دموکراسی ها می توانند یا پارلمانی باشند، یا نیمه ریاست جمهوری، یا ریاست جمهوری و دیکتاتوری ها می توانند غیرنظامی، نظامی یا سلطنتی باشند. بسیاری از کشورهایی که به شکل دیگری حکومت می کنند دیکتاتوری هستند، زیرا که دولت حاکم هیچگاه در انتخابات شکست نخورده؛ بنابراین غیرممکن است رژیمی دیکتاتور یا دموکرات باشد اما با شاخص DD آن ها دیکتاتور ارزیابی شوند. مگر این که یک آلترناتیوی برای جایگزینی قدرت به وجود آید.
