شاخردل

لغت نامه دهخدا

شاخردل. [ خ َ دَ ] ( اِ ) شاخل. حبی از حبوب مأکوله است که از آن نان میسازند. ( فهرست مخزن الادویه ). و رجوع بشاخل و شاخول شود. ظاهراً مصحف «شاخول » است.

پیشنهاد کاربران

بپرس