شاختلخان

لغت نامه دهخدا

شاختلخان. [ خ َ ت َ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان باوی بخش مرکزی شهرستان اهواز، در 62 هزارگزی جنوب باختری اهواز و 4 هزارگزی خاور راه خرمشهر به آبادان. دشت و گرمسیر است. سکنه آن 100 تن ، دارای مذهب تشیع و زبان آنان لری و فارسی است. آب آن از خورشادگان تأمین میشود. محصول آن غلات و شغل اهالی آن زراعت و گله داری است. راه اتومبیل رو دارد که در تابستان قابل عبور است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس