شاخ و شانه. [ خ ُ ن َ / ن ِ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) ظاهراً قسمی از آلات موسیقی بوده است : اسباب معاشرت مهیا از لوح و کمانه و چغانه طنبور و کتاب و نرد و شطرنج چنگ ودف و نای و شاخ و شانه.
انوری.
و رجوع به شاخشانه شود.
فرهنگ فارسی
۱ - شاخ گاو یا گوسفند و شانه ( وسیله گدایی ) . ۲ - تخویف تهدید .