شاخ صنوبر

لغت نامه دهخدا

شاخ صنوبر. [ خ ِ ص َ / ص ِ ن َ / نُو ب َ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از معشوق. ( از آنندراج ) :
من آن شاخ صنوبر را ز باغ سینه برکندم
که هر گل کز غمش بشکفت محنت بار می آورد.
حافظ.

فرهنگ فارسی

کنایه از معشوق

پیشنهاد کاربران

بپرس