شاحذ

لغت نامه دهخدا

شاحذ. [ ح ِ ] ( اِخ ) جایی است در همدان. گفته اند که حارث بن حذیق بن عبداﷲبن قادم الهمذانی به این نام موسوم به شاحذ شده است. ( منجم العمران فی المستدرک علی معجم البلدان ).

پیشنهاد کاربران

بپرس