شاجنه

لغت نامه دهخدا

( شاجنة ) شاجنة. [ ج ِ ن َ] ( ع اِ ) راه وادی. || راه اعلای وادی. || وادی درخت ناک. ج ، شواجن. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس