شاجردی

لغت نامه دهخدا

شاجردی. [ ج ِ ] ( معرب ، اِ ) معرب شاگردی. متعلم. شاقردی :
وما کنت شاجردی ولکن حسبتی
اذا مسحل سدی لی القول انطق.
اعشی.

پیشنهاد کاربران

بپرس