شاجب. [ ج ِ ] ( ع ص ) اندوهگین. || هلاک شونده. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) : در بقای او عوض از هر شاجب و خلف از هر غازب و عازب است. ( ترجمه تاریخ یمینی چ سنگی ص 460 ). || مرد زیاد فسوس کننده و پرگوی. ( منتهی الارب ) ( ازاقرب الموارد ). || کلاغ سخت آواز. ( مهذب الاسماء ). زاغ سخت بانگ. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). شاجب. [ ج ِ ] ( اِخ ) وادیی است به عرمة، و شاحب نیز روایت شده است. ( معجم البلدان ).
