شاتاتپ

لغت نامه دهخدا

شاتاتپ. [ ت َ پ َ ] ( اِخ ) یکی از بیست نفر برهمن که بید کتاب آسمانی هندیان را ایشان تلاوت می کردند و آن کتابی است متضمن اوامر و نواهی و ترغیب و ترهیب وتعیین ثواب و عقاب. معنی آن ، علم به امر غیر معلوم است و براهمه آن را بی آنکه تفسیرش را بدانند میخواندند و بهمین نحو می آموختند. ( تحقیق ماللهند ص 63 ).

پیشنهاد کاربران

بپرس