شابور
لغت نامه دهخدا
شابور. ( اِخ ) مصحف شاور. رجوع به شاور و تاریخ جهانگشای جوینی ج 3 ص 183، 184، 371، 378 چ قزوینی شود.
شابور. ( اِخ ) به قول عمرانی جایی است در مصر. ( معجم البلدان ).
فرهنگ فارسی
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید