شابر

/SAbor/

لغت نامه دهخدا

شابر. [ ب ِ ] ( ع ص ) رجل شابر المیزان ؛ دزد. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

رجل شابر المیزان دزد

پیشنهاد کاربران

بپرس