شابدا برهمن

شابدا برهمن ( انگلیسی: Shabda Brahman ) ، بنا بر اوپانیشاد، نادا صورت یافته است.
داراشکوه می گوید: موحدان هندی صوت را «ساراسوتی» می نامند و این همان نادا «ندا» است و در نزد هندیان بر سه طبقه است:
• طبقه اول: «آناهاتا» نام دارد، به معنی صدای جاودانی که همواره بوده و خواهد بود.
• طبقه دوم: «اَهَتا» ( ahata ) نامیده می شود، یعنی صوتی که از برخورد دو چیز، بدون ترکیب کلمات، ایجاد می گردد.
• طبقه سوم: «شابدا» نام دارد، واژهٔ خاصی که از ترکیب الفاظ ظاهر می شود، شابدا دارای رابطهٔ عرفانی ظریفی با کلمه اولیه ( ساراسوتی ) است.
برهمن سفلی که همان «برهمن صوت» ( شابدا - براهما ) است با وجود الهی ( ایشوارا ) و با حالت خواب عمیق و همچنین با برهمن دارای همهٔ صفات ( ساگونا ) مرتبط است.
رابطه «برهمن صوت» با کیهان، همان رابطهٔ بلور با اشیاء رنگارنگ است که رنگ خود را بر آن نقش می زنند.
صدای ( Om ) ام ( هندوئیسم ) زمینه ساز همهٔ اصوات ادا شده و ادا نشده است، و به این دلیل این صدا را «شابها برهما»، می گویند.
بالاترین نور «ام» Om از «ادهیاتمابهاوا» ساطع می شود.
مانتراهای سانسکریت و اسماء الهی در زبان سانسکریت معمولاً از این حروف تشکیل می شود، که از آن جمله اند: ام ( Om ) هاری ( Hari ) ، هار ( Har ) ، رام ( Ram ) ، شیهوا – شیوا ( Shiva ) ، ایشها، ایشا ( Isha ) ، هریم ( Hrim ) ، آیم ( Aim ) شریم – شریم ( Shreem ) ، هوم ( Hum ) و غیره. مانتراهایی که برای رسیدن به موکشا گفته می شوند، بعضاً به این کلمات ختم می شوند: ناما ( Nama ) ، شواها ( Swaha ) ، هوم ( Hum ) . [ ۱] [ ۲] [ ۳]