شا

[ویکی فقه] شا، علامت «آیه» نزد قاریان شام را می گویند.
بین قاریان در عدد آیات بعضی از سوره های قرآن مجید- بدون آن که در حروف و کلمات آیات زیاده یا نقصانی باشد -اختلاف است. «شا» علامت «شامی» است در موردی که قاریان اهل شام با اهل مکه و مدینه و کوفه در آیه اختلاف دارند.
مثال
مانند: آیه ۳۹ سوره توبه که قاریان شام تا (عذابا الیما) را یک آیه و بخش بعدی را آیه دیگری شمرده اند؛ ولی دیگران هر دو بخش را یک آیه می دانند.
اصح شمارش آیات
شماره آیات اهل کوفه، اصح اعداد است؛ زیرا مستند به امام علی علیه السّلام است.
عناوین مرتبط
...

شا یکی از حروف الفبای سیریلیک می باشد که معادل حرف فارسی ش می باشد .