شئیت

لغت نامه دهخدا

شئیت. [ ش َ ] ( ع ص )اسب شکوخنده و آن که سم هر دو پای او از سم هر دو دست او کوچکتر باشد. ( منتهی الارب ). اسب که بسیار سکندری خورد و اصمعی گوید: آن اسبی است که سم دو پای او از سم دو دست او کوتاهتر باشد. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس