شئس

لغت نامه دهخدا

شئس. [ ش َ ءِ ] ( ع ص )جای سخت سنگریزه ناک و درشت. شئیس. ج ، شُؤُس مکان شئس و شأس ؛ جای سخت و صلب. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). || شئس بمعنی شأز؛ جای سخت از سنگ و جای ستبر. ( از تاج العروس ). رجوع به شأز شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس