شئابه. [ ش ِ ب َ ] ( ع اِمص ) ( از: ش وب ) پلیدی و آلودگی : اگرچه قمع آن شئابه حشم و نفایه خدم را حرکت و تجشم این پادشاه بزرگوار دریغ است... اما مجرد حمیت دین... نائره سخط آن پادشاه برافروخته است. ( المضاف الی بدایعالازمان ص 37 ).
