سیگموئیدوسکوپی

سیگموئیدوسکوپی به آزمایشی گفته می شود که به منظور بررسی کولون سیگموئید انجام می گیرد.
در برخی از موارد لازم است علاوه بر کولونوسکوپی که می تواند تمامی قسمت های روده را بررسی کند از سیگموئید هم استفاده کرد. این وسیله می تواند سومین کولون نزولی که رکتوم را به مقعد متصل می کند، بررسی نماید. در این روش پزشک از طریق وارد کردن لوله ای انعطاف پذیر و دارای دوربین سطح سیگموئید کولون ( یک سوم انتهایی روده ) را مشاهده کرده و سطح سیگموئید کولون را برای تشخیص سرطان، پولیپ، سلول های غیرطبیعی و زخم بررسی کند. [ ۱]
در صورت نیاز به بررسی موارد زیر از سیگموئیدوسکوپی استفاده می شود:
• تغییر در عادات روده
• خونریزی از رکتوم
• درد شکم
• کاهش وزن غیرقابل توجیه
موارد فوق می تواند نشانه ای از بیماری های مختلف روده بزرگ باشد و سیگموئیدوسکوپی روشی است که به بیمار در تعیین علت علائم کمک می کند. سیگموئیدوسکوپی همچنین یک ابزار غربالگری کلی برای سرطان روده بزرگ است. بسته به سابقه سلامتی بیمار و اینکه آیا در خانواده اش سابقه سرطان روده بزرگ دارد، ممکن است لازم باشد هر ۵ سال پس از سن ۵۰ سالگی، سیگموئیدوسکوپی را انجام دهد.
برای انجام سیگموئیدوسکوپی ممکن است پزشک از داروهای آرام بخش یا بی حسی موضعی استفاده کند، اما معمولاً بیمار بی هوش نمی شود زیرا ممکن است پزشک به مکالمه با بیمار نیاز داشته باشد. برای این منظور لازم است بیمار به سمت چپ بدن خود دراز بکشد تا پزشک بتواند سیگموئیدسکوپ را وارد مقعد نموده و به راحتی قسمت انتهایی روده را بررسی نماید.
در حین آزمایش از طریق این لوله مقداری هوا وارد کولون می شود، تا کولون باز تر شود. اگر در طول آزمایش، پزشک پولیپ و با بافت غیرطبیعی را مشاهده کند با استفاده از دستگاه مخصوصی آن را از بین برده و نمونه ای را جهت بررسی های بیشتر به آزمایشگاه می فرستد. مدت زمان انجام آزمایش سیگموئیدوسکوپی بین ۱۰ الی ۳۰ دقیقه متغیر است.