سیکوراکس

سیکوراکس (قمر). سیکوراکس، ( به انگلیسی: Sycorax ) بزرگ ترین قمر نامنظم و مخالف گرد ( رتروگراد ) سیارهٔ اورانوس است. سیکوراکس در ۶ سپتامبر ۱۹۹۷ توسط برت جیمز گلدمن، فیلیپ دی. نیکلسون، جوزف برنز و جان جی کاوالارس با استفاده از تلسکوپ ۲۰۰ اینچی هیل به همراه قمر کالیبان کشف شد و با نام موقت «S / 1997 U 2» به ثبت رسید. [ ۱]
به طور رسمی برای این قمر نام اورانوس شانزدهم ( Uranus XVII ) ؛ برگرفته از «سیکوراکس» در نمایشنامهٔ The Tempest از ویلیام شکسپیر، که مادر کالیبان است برگزیده شده است.
سیکوراکس مدار دوردستی؛ بیش از ۲۰ برابر دورتر از اورانوس از دورترین ماه منظم خود اوبرون، را دنبال می کند. [ ۱۱] مدار آن به صورت مخالف گرد، با انحراف مداری و خروج از مرکز مداری معتدل است. این پارامترهای مداری نشان می دهد که می توان سیکوراکس به همراه ستبوس و پرسپرو را به یک خوشهٔ پویا متعلق دانست، که نشان دهندهٔ یک منشأ مشترک است. [ ۱۲]
این نمودار پارامترهای مداری قمرهای نامنظم مخالف گرد اورانوس را ( در مختصات قطبی اورانوس ) با برون مرکزی مدارها نشان می دهد که توسط بخش های دراز از اوج تا حضیض نشان داده شده است.
تلسکوپ فضایی اسپیتزر قطر سیکوراکس بر اساس داده های تابش حرارتی توسط تلسکوپ های فضایی اسپیتزر و رصدخانه فضایی هرشل ۱۶۵ کیلومتر تخمین زده شده است[ ۱۲] که این رقم آن را بزرگترین قمر نامنظم اورانوس تبدیل می کند، که با اندازهٔ پوک و نیز با هیمالیا؛ بزرگترین قمر نامنظم مشتری، قابل مقایسه است.