سیکلوفسفامید

سیکلوفسفامید ( به انگلیسی: Cyclophosphamide ) یکی از موفق ترین و پرمصرف ترین داروهای شیمی درمانی در درمان سرطان هاست. [ ۱] سیکلوفسفامید در ترکیب با سایر داروهای شیمی درمانی برای درمان سرطان های مختلفی از جمله سرطان پستان، تومورهای لنفوئیدی و بدخیمی های کودکان استفاده می شود. [ ۱] همچنین به عنوان سرکوب کننده سیستم ایمنی در بیماری های خودایمن و پیوند عضو کاربرد دارد.
رده درمانی: داروهای ضدنئوپلاسم آلکیله کننده
اشکال دارویی: آمپول
سیکلوفسفامید برای درمان سرطان ها مانند بسیاری از انواع سرطان های خون مانند لوسمی و لنفوم و سرطان مثانه، آدنوکارسینومای تخمدان، سرطان پستان، ریه، آندومتر ، نوروبلاستوم، رتینوبلاستوم، سارکوم یوئینگ و تومور ویلمز تجویز می شود. برای درمان بیماری های خودایمنی و عوارض شدید خارج مفصلی آرتریت روماتوئید مانند عوارض ریوی، چشمی و واسکولیت نیزممکن است سیکلوفسفامید تجویزشود.
سیکلوفسفامید با آلکیله کردن DNA مانند سایر عوامل آلکیله کننده یک گروه آلکیل ( CnH2n+1 ) را به مولکول DNA پیوند میدهد و با این روش مانع همانندسازی DNA می شود.
قلبی عروقی: مسمومیت قلبی ( در دوزهای بالا ) . خونی: ترومبوسیتوپنی، لکوپنی، پان سیتوپنی، مهار مغز استخوان، لوسمی میلوئید حاد. گوارشی: تهوع، استفراغ، اسهال، کاهش وزن، کولیت، مسمومیت کبدی. ادراری تناسلی: سیستیت هموراژیک، خون در ادرار، نئوپلاسم، آمنوره، آزوسپرمی، ناتوانی جنسی، فیبروز تخمدان. پوست: آلوپسی، درماتیت، پیگمانتاسیون بستر ناخن ها، خطوط برجسته و متقاطع ناخن. تنفسی: فیبروز ریوی بینابینی، آمبولی، ادم ریوی. اندوکرین: سندرم ترشح نامتناسب ADH. سیستم عصبی مرکزی: سردرد: سرگیجه.