سیکِریچ، شاکِر (۱۸۹۳ـ۱۹۶۶)(Sikerich, Shaker)
خاورشناس بوسنیایی. تحصیلات مقدماتی را در زادگاهش سارایوو به انجام رسانید و سپس در رشتۀ خاورشناسی از دانشگاه بوداپست دانشنامۀ دکتری گرفت (۱۹۲۳). استاد دانشکدۀ الهیات سارایوو (۱۹۳۷)، رئیس همان دانشکده (۱۹۳۷ـ۱۹۴۵) و استاد زبان های فارسی و عربی در دانشکدۀ ادبیات سارایوو (۱۹۵۰ـ۱۹۶۶) بود. ۳۰ سال در مدرسۀ اسلامی غازی خسروبیگ زبان های عربی و ترکی تدریس کرد. یک چند رئیس سازمان خیریۀ «مرحمت» و عضو اتحادیۀ «علماءالهدایه» بود. در ۱۹۶۶ برای شرکت در کنگرۀ ایران شناسان جهان به تهران سفر کرد. از آثارش: زندگی نامۀ امام محمد غزالی (۱۹۲۵)؛ دستور زبان عربی؛ تکایا و طرق درویشی در بوسنی (بوداپست، ۱۹۲۳)؛ تکایای شهر سارایوو در آغاز قرن بیستم؛لاله زار فارسی (۱۹۵۵)؛ منتخباتی از ادبیات فارسی (۱۹۵۴)؛ قصّه های شرقی که ترجمۀ ۴۹ حکایت از گلستان و هفده قصّه از منابع دیگر فارسی است (زاگرب، ۱۹۶۲)؛ دستور زبان فارسی (۱۹۵۱).
خاورشناس بوسنیایی. تحصیلات مقدماتی را در زادگاهش سارایوو به انجام رسانید و سپس در رشتۀ خاورشناسی از دانشگاه بوداپست دانشنامۀ دکتری گرفت (۱۹۲۳). استاد دانشکدۀ الهیات سارایوو (۱۹۳۷)، رئیس همان دانشکده (۱۹۳۷ـ۱۹۴۵) و استاد زبان های فارسی و عربی در دانشکدۀ ادبیات سارایوو (۱۹۵۰ـ۱۹۶۶) بود. ۳۰ سال در مدرسۀ اسلامی غازی خسروبیگ زبان های عربی و ترکی تدریس کرد. یک چند رئیس سازمان خیریۀ «مرحمت» و عضو اتحادیۀ «علماءالهدایه» بود. در ۱۹۶۶ برای شرکت در کنگرۀ ایران شناسان جهان به تهران سفر کرد. از آثارش: زندگی نامۀ امام محمد غزالی (۱۹۲۵)؛ دستور زبان عربی؛ تکایا و طرق درویشی در بوسنی (بوداپست، ۱۹۲۳)؛ تکایای شهر سارایوو در آغاز قرن بیستم؛لاله زار فارسی (۱۹۵۵)؛ منتخباتی از ادبیات فارسی (۱۹۵۴)؛ قصّه های شرقی که ترجمۀ ۴۹ حکایت از گلستان و هفده قصّه از منابع دیگر فارسی است (زاگرب، ۱۹۶۲)؛ دستور زبان فارسی (۱۹۵۱).
wikijoo: سیکریچ،_شاکر_(۱۸۹۳ـ۱۹۶۶)