سیکارودی

یا سیگارودی از لهجه های گیلکی که مردم سیکارود واقع در میان شلمان و کومله، در 8 کیلومتری جنوب شرقی لنگرود و 8 کیلومتری جنوب غربی رودسر بدان سخن می گویند و به رودسری و لنگرودی نزدیک است. همخوان های سیکارودی همانند همخوان های فارسی است. واکه های آن عبارت اند از: واکه های مرکب /ow/، /ey/، /ay/ و /oy/. در سیکارودی تمایز جنس دستوری وجود ندارد. نشانة نکره «یک/یک دانه» قبل از اسم است: نشانة معرفه -a بعد از اسم است. نشانة جمع عموماً -on است مانند lakon «دخترها»، در صورتی که کلمه به -a ختم شده باشد نشانة جمع -an پایانی است: xonan «خانه ها». مضاف الیه قبل از مضاف می آید. همچنین صفت قبل از موصوف است: siatulum «گوسالة سیاه». برخی از تغییرات آوایی عبارت اند از: تبدیل /-e/ پایانی به /-a/ در xona «خانه»؛ تبدیل رشته های آوایی ab به ow در xow «خواب»، sow «شب»؛ تبدیل /-s/ پایانی به /-z/ تبدیل /an/ به /on/ در ruxon «رودخانه». ضمایر اشاره: i «این» و un «آن». پیشوندهای مصدر b-، h- و v- است.
50010800