سیپروهپتادین ( به انگلیسی: CYPROHEPTADINE ) که با نام تجاری پریاکتین و سیپراکتین نیز فروخته می شود، یک آنتی هیستامین نسل اول با خواص آنتی کولینرژیک، آنتی سروتونرژیک و بی حس کننده موضعی است.
در سال ۱۹۵۹ ثبت اختراع شد و در سال ۱۹۶۱ مورد استفاده پزشکی قرار گرفت.
سیپروهپتادین برای درمان واکنش های آلرژیک ( به ویژه تب یونجه ) استفاده می شود. [ ۵] شواهد استفاده از آن برای این منظور حاکی از اثربخشی آن است اما آنتی هیستامین های نسل دوم مانند کتوتیفن و لوراتادین نتایج یکسان با عوارض جانبی کمتر را نشان داده اند. [ ۶]
همچنین به عنوان یک درمان پیشگیرانه در برابر میگرن استفاده می شود. در یک مطالعه در سال ۲۰۱۳، فراوانی میگرن در بیماران طی ۷ تا ۱۰ روز پس از شروع درمان به طور چشمگیری کاهش یافت. میانگین فراوانی حملات میگرنی در این بیماران قبل از تجویز ۷٫۸ بار در ماه بود که این میزان در ۳ ماه پس از شروع درمان به ۱ تا ۳ بار در ماه کاهش یافت. [ ۶] [ ۷] این استفاده بر روی برچسب در بریتانیا و برخی کشورهای دیگر وجود دارد.
همچنین در درمان سندرم استفراغ دوره ای در نوزادان استفاده می شود. تنها شواهد برای این استفاده از مطالعات گذشته نگر است. [ ۸]
سیپروهپتادین در بعضی موارد برای بهبود بی قراری حرکتی در افرادی که از داروهای ضد روان پریشی استفاده می کنند، استفاده می شود.
این دارو برای درمان بیماری های پوستی مختلف، از جمله خارش روان زا[ ۹] هیپرهیدروز ناشی از دارو ( تعریق بیش از حد ) ، [ ۱۰] و پیشگیری از تشکیل تاول برای برخی از افراد مبتلا به اپیدرمولیز بولوزا سیمپلکس استفاده می شود.
یکی از اثرات دارو افزایش اشتها و افزایش وزن است که باعث استفاده از آن ( خارج از برچسب در آمریکا ) برای این منظور در کودکان در حال زوال و همچنین افراد مبتلا به فیبروز کیستیک استفاده می شود. [ ۱۱] [ ۱۲] [ ۱۳] [ ۱۴]
همچنین در مدیریت موارد متوسط تا شدید سندرم سروتونین، مجموعه ای از علائم مرتبط با استفاده از داروهای سروتونرژیک، مانند مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین ( و مهارکننده های مونوآمین اکسیداز ) ، و در مواردی که سطوح بالای آن وجود دارد، به طور غیرقابل برچسب استفاده می شود. سروتونین در خون ناشی از تومور کارسینوئیدی تولیدکننده سروتونین است. [ ۱۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر سال ۱۹۵۹ ثبت اختراع شد و در سال ۱۹۶۱ مورد استفاده پزشکی قرار گرفت.
سیپروهپتادین برای درمان واکنش های آلرژیک ( به ویژه تب یونجه ) استفاده می شود. [ ۵] شواهد استفاده از آن برای این منظور حاکی از اثربخشی آن است اما آنتی هیستامین های نسل دوم مانند کتوتیفن و لوراتادین نتایج یکسان با عوارض جانبی کمتر را نشان داده اند. [ ۶]
همچنین به عنوان یک درمان پیشگیرانه در برابر میگرن استفاده می شود. در یک مطالعه در سال ۲۰۱۳، فراوانی میگرن در بیماران طی ۷ تا ۱۰ روز پس از شروع درمان به طور چشمگیری کاهش یافت. میانگین فراوانی حملات میگرنی در این بیماران قبل از تجویز ۷٫۸ بار در ماه بود که این میزان در ۳ ماه پس از شروع درمان به ۱ تا ۳ بار در ماه کاهش یافت. [ ۶] [ ۷] این استفاده بر روی برچسب در بریتانیا و برخی کشورهای دیگر وجود دارد.
همچنین در درمان سندرم استفراغ دوره ای در نوزادان استفاده می شود. تنها شواهد برای این استفاده از مطالعات گذشته نگر است. [ ۸]
سیپروهپتادین در بعضی موارد برای بهبود بی قراری حرکتی در افرادی که از داروهای ضد روان پریشی استفاده می کنند، استفاده می شود.
این دارو برای درمان بیماری های پوستی مختلف، از جمله خارش روان زا[ ۹] هیپرهیدروز ناشی از دارو ( تعریق بیش از حد ) ، [ ۱۰] و پیشگیری از تشکیل تاول برای برخی از افراد مبتلا به اپیدرمولیز بولوزا سیمپلکس استفاده می شود.
یکی از اثرات دارو افزایش اشتها و افزایش وزن است که باعث استفاده از آن ( خارج از برچسب در آمریکا ) برای این منظور در کودکان در حال زوال و همچنین افراد مبتلا به فیبروز کیستیک استفاده می شود. [ ۱۱] [ ۱۲] [ ۱۳] [ ۱۴]
همچنین در مدیریت موارد متوسط تا شدید سندرم سروتونین، مجموعه ای از علائم مرتبط با استفاده از داروهای سروتونرژیک، مانند مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین ( و مهارکننده های مونوآمین اکسیداز ) ، و در مواردی که سطوح بالای آن وجود دارد، به طور غیرقابل برچسب استفاده می شود. سروتونین در خون ناشی از تومور کارسینوئیدی تولیدکننده سروتونین است. [ ۱۵]
wiki: سیپروهپتادین