سیهی. [ ی َ ] ( حامص ) سیاه بودن : صحبت ابلهان چو دیگ تهی است از درون خالی از برون سیهی است.سنایی.به اندکی سیهی بر سرم سپاس نهندبشرط آنکه دگر درد سر نیارم پیش.انوری.