سیهک

لغت نامه دهخدا

سیهک. [ س َ هََ ] ( ع ص ، اِ ) خاک که آنرا باد برداشته باشد. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || باد سخت. ( آنندراج ): ریح سیهک ؛ باد تند و سخت. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

خاک که باد آنرادرهواپراکنده کرده باشد، بادتند
( اسم ) دانه کوچک سیاهی که میان گندم و عدس روید .
خاک که آنرا باد برداشته باشد یا باد سخت .

فرهنگ معین

(یَ هَ ) (اِمصغ . ) دانة کوچک سیاهی که میان گندم و عدس روید.

فرهنگ عمید

= سیاهک

جدول کلمات

باد تند و شدید

پیشنهاد کاربران

بپرس