سیه نامه

لغت نامه دهخدا

سیه نامه. [ ی َه ْ م َ / م ِ ] ( ص مرکب ) کنایه از مردم فاسق ، فاجر، گنهکار و بدکاره. ( برهان ) ( ناظم الاطباء ) ( از غیاث ) :
مگر کین سیه نامه بی صفا
بدوزخ رود لعنت اندر قفا.
سعدی.
سیه نامه چندان تنعم براند
که در نامه جای نوشتن نماند.
سعدی.
سیه نامه تر زآن مخنث مخواه
که پیش از خطش روی گردد سیاه.
سعدی.
دلیری سیه نامه سخت دل
ز ناپاکی ابلیس از وی خجل.
سعدی.
|| ( اِ مرکب ) نامه سیاه. ( برهان ) ( آنندراج ). رجوع به سیاه نامه شود.

فرهنگ عمید

= سیاه نامه

پیشنهاد کاربران

بپرس