سیه دیده

لغت نامه دهخدا

سیه دیده. [ ی َه ْ دَ / دِ ] ( ص مرکب ) مرادف سیاه چشم و سیه چشم. ( آنندراج ) :
درازگردن و کوتاه پشت و گردسرین
سیاه شاخ و سیه دیده و نکودیدار.
فرخی.
خصم سپیدکار سیه دیده تو را
بادا سیاه گشته بدود عذاب روی.
سلمان ساوجی ( از آنندراج ).
رجوع به سیاه چشم شود.

فرهنگ فارسی

مرادف سیاه چشم و سیه چشم

پیشنهاد کاربران

بپرس