سینگ جی (جان) ام (میلینگتون) (۱۸۷۱ـ۱۹۰۹). سینْگ، جِی (جان) اِم (میلینگتون) (۱۸۷۱ـ۱۹۰۹)(Synge, J(ohn) M(illington))
سینْگ، جِی (جان) اِم (میلینگتون)
نمایشنامهنویس ایرلندی. پیشرو در احیای ادبیات ایرلند در اوایل قرن ۲۰ بود. شش نمایشنامۀ او، ازجمله در سایۀ درّه (۱۹۰۳)، دریاروندگان (۱۹۰۴)، و خوش گذرانِ جهان غرب (۱۹۰۷)، قالبهای گفتاری جزایر اَرِن و غرب ایرلند را انعکاس می دهند. خوش گذرانِ جهان غرب، معروف ترین اثر سینگ، در همان نخستین اجرا، در تئاتر اَبی شهر دوبلین، خشم تماشاچیان ایرلندی را برانگیخت. در سایۀ درّه، داستان زنی است که زندگی خانهبهدوشی با آدمی ولگرد را به امنیتِ حاصل از داشتن شوهری پیر یا حتّی عاشق ترجیح میدهد. این نمایش نامه شبیه خانۀ عروسک اثر هنریک ایبسن است. نمایشنامۀ بعدی او،دریاروندگان، شرح تهدیدهای دریا و مشقت خانوادهای مقیم جزایر اَرِن است. در خوش گذران جهان غرب، شخصیت اصلی ماجرا، کریستی ماهون، به شهری کوچک در کاونتی میو میرسد و وقتی لاف میزند که پدر خود را به قتل رسانده است، از او مانند قهرمان استقبال میکنند. دیگر نمایشنامههایش عبارتاند از چاه قدیسان (۱۹۰۵)، عروسی تعمیرکار دوره گرد (۱۹۰۸)، و متن ناتمامدیردر غم ها. توفیقِ سینگ، که تا اندازه ای مرهون نخستین ترجمه هایش از آثار منثور و منظوم زبان گیلی بود، بیشتر به سبب پدیدآوردنِ سبک زبانی و نگرۀ تراژدی کمدیایی متمایزی در تئاتر ایرلند بود. بازنمایی دو پهلوی او از زندگی روستایی در غربِ ایرلند، به مذاق تماشاگرانی خوش نیامد که در انتظار دیدن نمایشی بودند که به وضوح در جهت تحکیم ناسیونالیسم مؤثر باشد.
سینْگ، جِی (جان) اِم (میلینگتون)
نمایشنامهنویس ایرلندی. پیشرو در احیای ادبیات ایرلند در اوایل قرن ۲۰ بود. شش نمایشنامۀ او، ازجمله در سایۀ درّه (۱۹۰۳)، دریاروندگان (۱۹۰۴)، و خوش گذرانِ جهان غرب (۱۹۰۷)، قالبهای گفتاری جزایر اَرِن و غرب ایرلند را انعکاس می دهند. خوش گذرانِ جهان غرب، معروف ترین اثر سینگ، در همان نخستین اجرا، در تئاتر اَبی شهر دوبلین، خشم تماشاچیان ایرلندی را برانگیخت. در سایۀ درّه، داستان زنی است که زندگی خانهبهدوشی با آدمی ولگرد را به امنیتِ حاصل از داشتن شوهری پیر یا حتّی عاشق ترجیح میدهد. این نمایش نامه شبیه خانۀ عروسک اثر هنریک ایبسن است. نمایشنامۀ بعدی او،دریاروندگان، شرح تهدیدهای دریا و مشقت خانوادهای مقیم جزایر اَرِن است. در خوش گذران جهان غرب، شخصیت اصلی ماجرا، کریستی ماهون، به شهری کوچک در کاونتی میو میرسد و وقتی لاف میزند که پدر خود را به قتل رسانده است، از او مانند قهرمان استقبال میکنند. دیگر نمایشنامههایش عبارتاند از چاه قدیسان (۱۹۰۵)، عروسی تعمیرکار دوره گرد (۱۹۰۸)، و متن ناتمامدیردر غم ها. توفیقِ سینگ، که تا اندازه ای مرهون نخستین ترجمه هایش از آثار منثور و منظوم زبان گیلی بود، بیشتر به سبب پدیدآوردنِ سبک زبانی و نگرۀ تراژدی کمدیایی متمایزی در تئاتر ایرلند بود. بازنمایی دو پهلوی او از زندگی روستایی در غربِ ایرلند، به مذاق تماشاگرانی خوش نیامد که در انتظار دیدن نمایشی بودند که به وضوح در جهت تحکیم ناسیونالیسم مؤثر باشد.