سینه راما

سینه راما ( فرانسوی: Cinérama ) فرایندی صفحه عریض است که طی آن، تصویر اصلی، با استفاده از سه فیلم پروژکتور ۳۵ میلی متری، به صورت شبیه سازی شده، روی هم افتاده و روی پرده ای بسیار بزرگ و دارای عمق و با انحنای زیاد، انداخته می شود. واژه سینه راما، واژه ای فرانسوی است که از ترکیب دو واژه سینما و پانوراما ساخته شده است. این فناوری در دهه ۱۹۵۰ میلادی و برای رقابت با تلویزیون، ایجاد شده و توسعه یافت.
اولین فیلم سینه راما، فیلم این سینه راما است، در ۳۰ سپتامبر ۱۹۵۲ و در تئاتر برادوی نیویورک منتشر شد و روزنامه نیویورک تایمز، در صفحه اول خود، به آن پرداخت. پخش اولیه این فیلم، بسیار رسمی برگزار شد و مهمان های دعوت شده، با لباس رسمی در آن حاضر شدند. از جمله آن افراد، فرماندار ایالت نیویورک بود.

سینه راما (cinerama)
روش فیلم برداری برای نمایش فیلم بر روی پردۀ عریضِ سینما. این روش را فرد والر، از کارکنان بخش جلوه های ویژۀ شرکت پارامونت، در ۱۹۳۷ ابداع کرد. در این شیوه برای ثبت و نمایش تصاویر از سه دوربین و سه دستگاه نمایش ۳۵میلی متری استفاده می شد؛ هر صحنه را با سه دوربین فیلم برداری می کردند و با سه دستگاه، بر پرده ای بسیار عریض، نمایش می دادند به شکلی که کنارۀ هر تصویر با کنارۀ تصویر دیگر هم پوشی می یافت و صحنه بسیار عریض به نظر می رسید. نخستین فیلم سینه راما فیلم سفرنامه ای این است سینه راما (۱۹۵۲) بود و نخستین فیلم بلندی که با این روش ساخته شد، فیلم داستانی ای بود با نام چگونه غرب تسخیر شد (۱۹۶۲). تا نیمۀ دهۀ ۱۹۵۰ صدها سالن نمایش سینه راما در سراسر امریکا و نیز در ژاپن، انگلستان، ایتالیا و فرانسه فعال بود. پردۀ سینه راما دست کم۱.۵ متر طول و۷.۵ متر عرض داشت. ولی این جاذبه چندان نپایید و فیلم ۷۰میلی متری، که ابزار آن یک دوربین بود، جای سینه راما را گرفت. تا ۱۹۶۷ همۀ سالن های سینه راما در جهان تعطیل شد.