سینمای کوزوو

سینمای کوزوو زمانی که این سرزمین استان سوسیالیستی خودمختار کوزوو نامیده می شد فعالیت خود را پس از تأسیس کوزووفیلم ( Kosovafilm ) در ۲۰ فوریه ۱۹۶۹ آغاز کرد. کوزووفیلم از دهه ۷۰ تا قبل از استقلال کوزوو از صربستان، فیلم های کوتاه، مستند، انیمیشن و بعداً فیلم های بلند به زبان آلبانیایی تولید می کرد. چرا که بیشتر قومیت این جمهوری را از چند سده پیش آلبانی تبارها تشکیل می دهند، ۴ درصد صرب و ۴ درصد دیگر اقوام نیز در این سرزمین هستند. دین بیشتر مردم اسلام است، اما اقلیت های ارتدوکس و کاتولیک و دین های دیگر نیز در آن ساکن هستند. تا قبل از شروع جنگ جهانی دوم ۷ سینما در شهرهای کوزوو شامل پریشتینا، پریزرن، میترویتسا، گنییلان، اوروشواس، جاکوویسا و پچ وجود داشت. [ ۱] [ ۲]
از مهم ترین سینماگران اهل کوزوو اکرم کریزیو با فیلم وقتی بهار دیر می آید ( ۱۹۷۹ ) ، آلسی کسیا با فیلم نگهبانان مه ( ۱۹۸۸ ) و همچنین جحت قرج، انور پتروچی، فلوری سیارینا و کان لاجچی قابل اشاره اند. [ ۳]
در سال ۱۹۷۱ دپارتمان توزیع در کوزوافیلمی تأسیس شد. زمینه فعالیت این دپارتمان فیلم هایی با حق نمایش منحصر برای یوگسلاوی و کشورهای بالکان بود. از ۱۹۷۱ تا ۲۰۰۸ بیش از ۲۰۰ فیلم سینمایی بلند توسط کوزووفیلم تولید و پخش گردید. پس از استقلال کوزوو از صربستان، از سال ۲۰۰۸، مرکز سینمایی کوزوا ( Kosova’s Cinematography Center ) نهاد اصلی فیلم سازی در این کشور است. [ ۴] [ ۵]