سینمای ویتنام

دانشنامه عمومی

سینمای ویتنام ( انگلیسی: cinema of Vietnam ) به تاریخ سینمای این کشور به ویژه بین سال های ۱۹۴۰ تا ۱۹۷۰، سینمای مستند ویتنام، بدنه سینمایی، جایزه ها و جشنواره های سینمایی و همچنین نهادها و سازمان های سینمایی این کشور اشاره دارد. سینمای مستند ویتنام در ذات از تمامی سینماهای منطقه شامل سینمای اندونزی، سینمای فیلیپین، سینمای مالزی، سینمای میانمار و حتی سینمای هند به مراتب دارای وزن بیشتری است. [ ۱] [ ۲] [ ۳]
سینمای داستانی و فیلم بلند در این کشور آنچنان پیشینه ای ندارد. اهمیت سینمای مستند برای ویتنامی ها و علاقه مخاطبان به این نوع آثار، جدای از شروع تاریخ سینما با فیلم مستند، به سبب دوره های پرفراز و نشیب سیاسی و دوران جنگ طی دهه های ۱۹۴۰ تا ۱۹۷۰ بوده است. بدنه سینمایی ویتنام سالیانه ۲۸ فیلم بلند مستند تولید می کند، که رقمی بسیار قابل اعتنا می باشد. شروع فیلمسازی در ویتنام در دهه ۱۹۲۰ و باهمت تعدادی از روشنفکران هانوی سرو شکل گرفت. در ۶ نوامبر ۱۹۲۵ این گروه از مراسم تدفین پادشاه کای دین و همچنین مراسم تاج گذاری پادشاه بعدی بائو دای چند فیلم مستند تهیه کردند. در دهه ۱۹۳۰ چند فیلم به زبان ویتنامی در هنگ کنک برای نمایش در هانوی ساخته شد که همگی با شکست مطلق و عدم اقبال مخاطبان روبرو بودند. بین سال های ۱۹۳۷ تا ۱۹۴۰، ۲ فیلم ناطق ویتنامی حقیقت عشق و ترانه پیروزی اما به نسبت با استقبال روبرو شدند. [ ۴] [ ۵]
در پی وقوع اولین جنگ هندوچین ( First Indochina War ) در ۱۹ دسامبر ۱۹۴۶ سینمای نوپای ویتنام به محاق رفت. اولین جنگ هندوچین که معمولاً به عنوان جنگ مقاومت ضد فرانسه در ویتنام شناخته می شود در ویت مین تا ۱ اوت ۱۹۵۴ ادامه یافت. یکسال بعد جنگ معروف سده ۲۰ یعنی جنگ ویتنام آغاز شد؛ که از سال ۱۹۵۵ تا ۱۹۷۵ بین نیروهای ویتنام شمالی و جبهه ملی آزادی بخش ویتنام جنوبی از یک سو، و نیروهای ویتنام جنوبی و متحدانش به ویژه ایالات متحده آمریکا از سوی دیگر رخ داد. همزمان و مرتبط با این جنگ، جنگهای نیابتی در لائوس و کامبوج بین نیروهای آمریکایی در برابر نیروهای کمونیستی برقرار شد. در پایان، با خروج آمریکا، جنگ داخلی لائوس، جنگ داخلی کامبوج و جنگ ویتنام همهٔ این کشورها حکومتهای کمونیستی پیدا کردند. در تمام این سال ها سینمای ویتنام عملاً بر ساخت مستند متمرکز بود. پس از اتحاد مجدد ویتنام شمالی و ویتنام جنوبی، استودیوهای سابق در ویتنام جنوبی به ساخت فیلم های رئالیسم سوسیالیستی روی آوردند. در این زمان تولید فیلم ویتنامی افزایش یافت و تا سال ۱۹۷۸ تعداد فیلم های ساخته شده از ۳ فیلم به ۲۰ فیلم افزایش یافت. [ ۶] [ ۷]
عکس سینمای ویتنامعکس سینمای ویتنامعکس سینمای ویتنام
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس