سینمای اوکراین ( انگلیسی: Cinema of Ukraine ) تأثیر بسیاری بر سینمای جهان داشته است؛ زیرا اوکراین دارای پیشینهٔ طولانی در زمینهٔ فیلمسازی و همچنین دارای کارگردانان بزرگی بوده است.
قبل از دهه ۲۰ سینمای اوکراین به سبب حضور چند چهره مستعد، پیشرفت قابل توجهی در زمینه های فنی تولید فیلم و همچنین در شیوه های کارگردانی از خود نشان داد. ژیگا ورتوف، الکساندر داوژنکو و سرگئی پاراجانف از مهمترین این چهره ها بودند. [ ۱] [ ۲]
از ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۹ ژیگا ورتوف کارگردان، فیلمبردار و تدوینگر لهستانی تبار که در مسکو فعالیت هنری داشت و ساخت اولین فیلم های خبری سینمای روسیه به او نسبت داده می شود؛ به همراه دو برادرش بوریس و میخائیل کافمن که هردو فیلمبردار بودند و در کنار همسرش الیزابت اسویلوا، طی مأموریتی دولتی به کیف و دیگر شهرهای اوکراین رفتند و نقش بسیاری مهمی در شکل گیری فیلم های خبری و مستند سینمای اوکراین ایفا کردند. [ ۳]
در سینمای اوکراین اما نام الکساندر داوژنکو به عنوان پیشگام سینمای داستانی و فیلم بلند همواره جاودانه شده است. او که از همراهی همسرش یولیا سولنتسه وا نیز بهره می برد؛ سرگئی پاراجانوف سینماگر ارمنی و چندین همکار مستعد وی را به استودیوی خود در کیف دعوت کرد. تولیدات گروه داوژنکو بین سال های ۱۹۲۶ تا ۱۹۳۴ دارای نوع آوری های فراوانی برای سینمای نوپای آن زمان به حساب می آمد. مهمترین و احتمالاً ماندگارترین خروجی سینمایی گروه داوژنکو فیلم بلند زمین محصول ۱۹۳۰ نام دارد.
با همه این درخشش ها، سینمای اوکراین پس از جنگ جهانی دوم ظهور و بروزی از خود نشان نداد. در اوکراین و به ویژه در شهرهای کوچک و بزرگ همواره سالن های سینمایی زیادی ساخته و بهره برداری می شد. به طوری که بین سال های ۱۹۵۵ تا ۱۹۹۰ تعداد سالن های سینما در این کشور به بیش از ۲۰۰۰ عدد رسید بود. اما روندی که طی دوران جنگ سرد تقریباً در عمده جمهوری های شوروی به لحاظ فرهنگی و هنری ایجاد شده بود ساخت و تولیدات سینمایی سفارشی بود. و این روش تا سال ۱۹۹۰ ادامه یافت. [ ۴]
جشنواره کن از آغاز دهه ۹۰ نقش مؤثری در شناسایی دوباره سینمای اوکراین ایفا کرد. در این دهه چهره های جوان زیادی از بدنه سینمای اوکراین آثار خود را به جشنواره های اروپایی به ویژه جشنواره فیلم کن می فرستادند.
در کن ۱۹۹۱ یک کارگردان اوکراینی به نام یوری ایلنکو برای فیلم دریاچه قو موفق شد به جایزه فیپرشی برسد. از این پس بسیاری از آثاری که پیش از این در سالهای قبل توسط دولت کمونیستی توقیف شده و رنگ پرده را به خود ندیده بودند سر از جشنواره های سراسر دنیا درآوردند. [ ۵]
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفقبل از دهه ۲۰ سینمای اوکراین به سبب حضور چند چهره مستعد، پیشرفت قابل توجهی در زمینه های فنی تولید فیلم و همچنین در شیوه های کارگردانی از خود نشان داد. ژیگا ورتوف، الکساندر داوژنکو و سرگئی پاراجانف از مهمترین این چهره ها بودند. [ ۱] [ ۲]
از ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۹ ژیگا ورتوف کارگردان، فیلمبردار و تدوینگر لهستانی تبار که در مسکو فعالیت هنری داشت و ساخت اولین فیلم های خبری سینمای روسیه به او نسبت داده می شود؛ به همراه دو برادرش بوریس و میخائیل کافمن که هردو فیلمبردار بودند و در کنار همسرش الیزابت اسویلوا، طی مأموریتی دولتی به کیف و دیگر شهرهای اوکراین رفتند و نقش بسیاری مهمی در شکل گیری فیلم های خبری و مستند سینمای اوکراین ایفا کردند. [ ۳]
در سینمای اوکراین اما نام الکساندر داوژنکو به عنوان پیشگام سینمای داستانی و فیلم بلند همواره جاودانه شده است. او که از همراهی همسرش یولیا سولنتسه وا نیز بهره می برد؛ سرگئی پاراجانوف سینماگر ارمنی و چندین همکار مستعد وی را به استودیوی خود در کیف دعوت کرد. تولیدات گروه داوژنکو بین سال های ۱۹۲۶ تا ۱۹۳۴ دارای نوع آوری های فراوانی برای سینمای نوپای آن زمان به حساب می آمد. مهمترین و احتمالاً ماندگارترین خروجی سینمایی گروه داوژنکو فیلم بلند زمین محصول ۱۹۳۰ نام دارد.
با همه این درخشش ها، سینمای اوکراین پس از جنگ جهانی دوم ظهور و بروزی از خود نشان نداد. در اوکراین و به ویژه در شهرهای کوچک و بزرگ همواره سالن های سینمایی زیادی ساخته و بهره برداری می شد. به طوری که بین سال های ۱۹۵۵ تا ۱۹۹۰ تعداد سالن های سینما در این کشور به بیش از ۲۰۰۰ عدد رسید بود. اما روندی که طی دوران جنگ سرد تقریباً در عمده جمهوری های شوروی به لحاظ فرهنگی و هنری ایجاد شده بود ساخت و تولیدات سینمایی سفارشی بود. و این روش تا سال ۱۹۹۰ ادامه یافت. [ ۴]
جشنواره کن از آغاز دهه ۹۰ نقش مؤثری در شناسایی دوباره سینمای اوکراین ایفا کرد. در این دهه چهره های جوان زیادی از بدنه سینمای اوکراین آثار خود را به جشنواره های اروپایی به ویژه جشنواره فیلم کن می فرستادند.
در کن ۱۹۹۱ یک کارگردان اوکراینی به نام یوری ایلنکو برای فیلم دریاچه قو موفق شد به جایزه فیپرشی برسد. از این پس بسیاری از آثاری که پیش از این در سالهای قبل توسط دولت کمونیستی توقیف شده و رنگ پرده را به خود ندیده بودند سر از جشنواره های سراسر دنیا درآوردند. [ ۵]
wiki: سینمای اوکراین