سینمای آرژانتین. سینمای آرژانتین ( انگلیسی: Cinema of Argentina ) به صنعت فیلمسازی در کشور آرژانتین، نهادها و سازمان های سینمایی و جشنواره های سینمایی داخلی و بین المللی و به بدنه هنری آن اشاره دارد. در حال حاضر در بین کشورهای آمریکای لاتین و آمریکای جنوبی، سینمای آرژانتین پس از سینمای برزیل و سینمای مکزیک، سومین کشور پیشرفته در این عرصه به شمار می رود. تعدادی از اهالی سینمای آرژانتین به عنوان کارگردان، بازیگر، فیلمبردار و تخصص های دیگر سینمایی در سینمای هالیوود و سینمای کشورهای اسپانیایی زبان فعالیت دارند. ضمن اینکه سینمای آرژانتین بیش از سه دهه است که تولیدات مشترک زیادی با کشورهای همسایه و همچنین کمپانی های فیلمسازی اروپایی و آمریکایی دارد. [ ۵]
شروع فیلمسازی در آرژانتین توسط یک کارگردان ایتالیایی تبار به نام ماریو گالو صورت گرفت. گالو بین سال های ۱۹۰۱ تا ۱۹۰۸ چندین فیلم کوتاه ساخت. در ۱۹۱۴ آمالیا ساخته انریکه گارسیا ولوسو با اقتباس از رمانی نوشته خوزه مورمول ساخته شد که احتمالاً اولین فیلم صامت مهم تاریخ سینمای آرژانتین است. [ ۶] [ ۷]
در دهه ۲۰ ساخت فیلم های کم خرج درام، که به آنها تانگو گفته می شد، توسط خوزه فره را موفقیت بسیاری بدست آورد. فیلم تانگو در آن زمان اصطلاحاً به فیلم هایی گفته می شد که در آن صحنه های رقص تانگو به وفور نمایش داده می شد. فیلم های تانگو با پیدایش صدا در سینما ادامه پیدا می کند و حدود ۴۰ فیلم از این سبک توسط فره را تولید می شود. از دهه ۴۰ همزمان با ساخت و ساز فیلم های تجارتی، فیلم های هنری نیز هر از چند گاهی ساخته می شود. [ ۸]
با شروع حکومت دیکتاتوری خوان پرون، سینمای آرژانتین عملاً بین سالهای ۱۹۴۵ تا ۱۹۵۵ رو به افول می گذارد. چند سال پس از سقوط پرون؛ لئوپولدو توره نیلسون در فاصله سال های ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۲ خود را در سینمای آرژانتین مطرح می کند و در سال های بعد به تثبیت می رسد. مهمترین فیلم او شمشیر مقدس محصول ۱۹۷۰ از مهمترین آثار سینمای آرژانتین محسوب می شوند. [ ۹]
دهه ۸۰ و ۹۰ اوج بروز و ظهور استعدادهای آرژانتینی در جشنواره های خارجی است که تعدادی از آنها بعدها حتی به اسکار هم رسیدند. در میان این نسل ابتدا خوان خوزه کامپانلا مطرح شد که به خاطر فیلم راز در چشمان آن ها برنده اسکار بهترین فیلم خارجی زبان در اسکار ۲۰۱۰ شد. در اسکار ۲۰۱۵ نیز فیلم قصه های وحشی ساخته دامیان زیفرون در بین نامزدهای بهترین فیلم خارجی زبان گرفت.
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفشروع فیلمسازی در آرژانتین توسط یک کارگردان ایتالیایی تبار به نام ماریو گالو صورت گرفت. گالو بین سال های ۱۹۰۱ تا ۱۹۰۸ چندین فیلم کوتاه ساخت. در ۱۹۱۴ آمالیا ساخته انریکه گارسیا ولوسو با اقتباس از رمانی نوشته خوزه مورمول ساخته شد که احتمالاً اولین فیلم صامت مهم تاریخ سینمای آرژانتین است. [ ۶] [ ۷]
در دهه ۲۰ ساخت فیلم های کم خرج درام، که به آنها تانگو گفته می شد، توسط خوزه فره را موفقیت بسیاری بدست آورد. فیلم تانگو در آن زمان اصطلاحاً به فیلم هایی گفته می شد که در آن صحنه های رقص تانگو به وفور نمایش داده می شد. فیلم های تانگو با پیدایش صدا در سینما ادامه پیدا می کند و حدود ۴۰ فیلم از این سبک توسط فره را تولید می شود. از دهه ۴۰ همزمان با ساخت و ساز فیلم های تجارتی، فیلم های هنری نیز هر از چند گاهی ساخته می شود. [ ۸]
با شروع حکومت دیکتاتوری خوان پرون، سینمای آرژانتین عملاً بین سالهای ۱۹۴۵ تا ۱۹۵۵ رو به افول می گذارد. چند سال پس از سقوط پرون؛ لئوپولدو توره نیلسون در فاصله سال های ۱۹۵۷ تا ۱۹۶۲ خود را در سینمای آرژانتین مطرح می کند و در سال های بعد به تثبیت می رسد. مهمترین فیلم او شمشیر مقدس محصول ۱۹۷۰ از مهمترین آثار سینمای آرژانتین محسوب می شوند. [ ۹]
دهه ۸۰ و ۹۰ اوج بروز و ظهور استعدادهای آرژانتینی در جشنواره های خارجی است که تعدادی از آنها بعدها حتی به اسکار هم رسیدند. در میان این نسل ابتدا خوان خوزه کامپانلا مطرح شد که به خاطر فیلم راز در چشمان آن ها برنده اسکار بهترین فیلم خارجی زبان در اسکار ۲۰۱۰ شد. در اسکار ۲۰۱۵ نیز فیلم قصه های وحشی ساخته دامیان زیفرون در بین نامزدهای بهترین فیلم خارجی زبان گرفت.
wiki: سینمای آرژانتین