سیناء

لغت نامه دهخدا

سیناء. ( ع اِ ) سنگ ریزه. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). || نام درختی است. ( ناظم الاطباء ) ( فهرست مخزن الادویه ). رجوع به سینا شود.

سیناء. [ س َ ] ( اِخ ) و به کسر سین نیز آمده. رجوع به سینا و منتهی الارب شود.

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی سَیْنَاءَ: سرزمین سینا(سرزمینی که کوه طور که محل مناجات حضرت موسی (علی نبینا و علیه السلام ) با خدای تعالی بود در آن واقع است)
ریشه کلمه:
سیناء (۱ بار)

شبه جزیره‏ای است ما بین دریای مدیترانه و کانال سوئز و فلسطین و خلیج عقبه و ایضاً سیناء کوهی است در ان شبه جزیره به نام حوریت (اعلام المنجود) در دعای سمات هست: و سخن گفتی به وسیله آن با بنده ات موسی... در طور سیناء و در کوه حوریت) از این به نظر می‏آید این دو کوه غیر هم‏اند و یکی محل بعث موسی و دیگری جای آمدن الواح تورات. . . احنمال هست اضافه در این دو آیه بیانیه باشد در این صورت مراد سینا ئ سینین همان کوهی است که در شبه جزیره سینا ولقع است و شاید اضافه به معنی لام باشد یعنی کوهی که در صحرای سینا واقع است. و شاید احتمال اول قوی باشد زیرا نظر قرآن به کوه معهود است نه به بیابان و سینا و سینین هر دو گفته شده مثل الیاس و الیاسین، سیبری و سیبریا.

پیشنهاد کاربران

بپرس