سیمون وی ( به فرانسوی: Simone Veil ) ( زاده ۱۳ ژوئیه ۱۹۲۷ - درگذشته ۳۰ ژوئن ۲۰۱۷ ) وکیل و سیاست مدار فرانسوی بود که در دوران فعالیت خود وزارت بهداشت فرانسه ( ۱۹۷۴ تا ۱۹۷۹ ) ، شانزدهمین ریاست پارلمان اروپا ( ۱۹۷۹ تا ۱۹۸۲ ) و عضویت در کنسول قانون اساسی فرانسه را برعهده داشته است. وی در نوامبر ۲۰۰۸ برای عضویت در فرهنگستان فرانسه انتخاب شد.
... [مشاهده متن کامل]
سیمون وی بازمانده هولوکاست و اردوگاه آشویتس بود و آنچه را که در اردوگاه های مرگ نازی اتفاق افتاده بود برای ثبت در خاطره تاریخ بازگو کرد. وی کمپین هایی را برای قانونی کردن سقط جنین در فرانسه در سالهای ۱۹۷۰ دنبال کرد و بخاطر شجاعت و عزمش در حمایت از حقوق زنان از احترام خاصی در فرانسه و فراتر از آن برخوردار بود. سیمون وی در طول سال های زندگی خود، به تلاشی خستگی ناپذیر و پیگیرانه در جهت تقویت صلح و دموکراسی در فرانسه و اروپا همت گمارد.
سیمون وی در ۱۳ ژوئیه ۱۹۲۷ در یک خانواده یهودی به نام سیمون آنی لیلین ژاکوب در شهر نیس در جنوب فرانسه به دنیا آمد و از اوان جوانی، گسترش یهودی ستیزی در اروپا را تجربه کرد. وی تحصیلاتش را تا زمان دستگیری ادامه داد و مدرک کارشناسی گرفت.
در ماه مارس ۱۹۴۴ در جریان جنگ جهانی دوم و اشغال فرانسه توسط نازی ها، وی در سن ۱۶سالگی با هویتی ساختگی همراه با خانواده اش توسط آلمان ها دستگیر و به اردوگاه آشویتس برده شدند. او پس از نجات از اردوگاه در سال ۱۹۴۵و بازگشت به فرانسه، در رشته حقوق به تحصیل ادامه داد و مدرک وکالت خود را از دانشگاه پاریس گرفت. در این زمان او با همسر آینده خود آنتوان وی که یک تاجر برجسته بود آشنا شد و تشکیل خانواده داد. همسر وی در سال ۲۰۱۳ درگذشت، آن ها سه پسر داشتند. سیمون که تا پیش از ازدواج، با نام خانوادگی سیمون جاکوب خود را معرفی می کرد، پس از ازدواج نام خانوادگی همسرش را برگزید.
او یک بازمانده یهودی است که از اردوگاه مرگ آشویتس نجات یافت و شماره پلاک زندانی ۷۸۶۵۱ روی سینه داشت. مادر او کمی بعد از آزاد شدن در سال ۱۹۴۵ از دنیا رفت. پدر و برادر او نیز در اردوگاه های بیگاری نازی ها جان باختند ولی یک خواهر وی که در مقاومت فرانسه فعال بود، و در زندان راوینسبرگ زندانی بود توانست جان سالم به در برد.
سیمون وی دربارهٔ زنده ماندن خود در اردوگاه مرگ آشویتس می گوید: «انتخاب ها در اردوگاه کاملاً اتفاقی بود. ما در ردیف های پنج نفره می ایستادیم و صف ها همین طور ادامه داشت. گاهی کسانی که در یک طرف خط قرار داشتند زنده می مانند، و کسانی که آنطرف خط بودند، برای مردن انتخاب می شدند. »
... [مشاهده متن کامل]
سیمون وی بازمانده هولوکاست و اردوگاه آشویتس بود و آنچه را که در اردوگاه های مرگ نازی اتفاق افتاده بود برای ثبت در خاطره تاریخ بازگو کرد. وی کمپین هایی را برای قانونی کردن سقط جنین در فرانسه در سالهای ۱۹۷۰ دنبال کرد و بخاطر شجاعت و عزمش در حمایت از حقوق زنان از احترام خاصی در فرانسه و فراتر از آن برخوردار بود. سیمون وی در طول سال های زندگی خود، به تلاشی خستگی ناپذیر و پیگیرانه در جهت تقویت صلح و دموکراسی در فرانسه و اروپا همت گمارد.
سیمون وی در ۱۳ ژوئیه ۱۹۲۷ در یک خانواده یهودی به نام سیمون آنی لیلین ژاکوب در شهر نیس در جنوب فرانسه به دنیا آمد و از اوان جوانی، گسترش یهودی ستیزی در اروپا را تجربه کرد. وی تحصیلاتش را تا زمان دستگیری ادامه داد و مدرک کارشناسی گرفت.
در ماه مارس ۱۹۴۴ در جریان جنگ جهانی دوم و اشغال فرانسه توسط نازی ها، وی در سن ۱۶سالگی با هویتی ساختگی همراه با خانواده اش توسط آلمان ها دستگیر و به اردوگاه آشویتس برده شدند. او پس از نجات از اردوگاه در سال ۱۹۴۵و بازگشت به فرانسه، در رشته حقوق به تحصیل ادامه داد و مدرک وکالت خود را از دانشگاه پاریس گرفت. در این زمان او با همسر آینده خود آنتوان وی که یک تاجر برجسته بود آشنا شد و تشکیل خانواده داد. همسر وی در سال ۲۰۱۳ درگذشت، آن ها سه پسر داشتند. سیمون که تا پیش از ازدواج، با نام خانوادگی سیمون جاکوب خود را معرفی می کرد، پس از ازدواج نام خانوادگی همسرش را برگزید.
او یک بازمانده یهودی است که از اردوگاه مرگ آشویتس نجات یافت و شماره پلاک زندانی ۷۸۶۵۱ روی سینه داشت. مادر او کمی بعد از آزاد شدن در سال ۱۹۴۵ از دنیا رفت. پدر و برادر او نیز در اردوگاه های بیگاری نازی ها جان باختند ولی یک خواهر وی که در مقاومت فرانسه فعال بود، و در زندان راوینسبرگ زندانی بود توانست جان سالم به در برد.
سیمون وی دربارهٔ زنده ماندن خود در اردوگاه مرگ آشویتس می گوید: «انتخاب ها در اردوگاه کاملاً اتفاقی بود. ما در ردیف های پنج نفره می ایستادیم و صف ها همین طور ادامه داشت. گاهی کسانی که در یک طرف خط قرار داشتند زنده می مانند، و کسانی که آنطرف خط بودند، برای مردن انتخاب می شدند. »
سیمون وی ( به آلمانی: Simone Weil ) ؛ ( ۳ فوریه ۱۹۰۹–۲۴ اوت ۱۹۴۳ ) فیلسوف، عارف مسیحی و فعال اجتماعی فرانسوی بود.
سیمون ۳ فوریه ۱۹۰۹ در پاریس زاده شد. وی در محیط خانوادگی فرانسوی – یهودی فرهیخته و متعلق به طبقهٔ متوسط بزرگ شد. برادر بزرگتر او آندره وی از ریاضیدانان به نام قرن بیستم است. او از تربیتی بسیار ممتاز و والا برخوردار گردید و مخصوصاً دربارهٔ فرهنگ، هنر و ادب یونان و روم باستان و در باب اندیشه های اخلاقی چیزهای زیادی آموخت. زبان های یونانی، لاتین، سانسکریت و چند زبان جدید را به خوبی یادگرفت و مطالعات و تحقیقات فراوانی در زمینهٔ اخلاق، فلسفه، ادیان غربی و شرقی، علوم تجربی، ریاضیات، ادبیات و تاریخ داشت. وی بعدها به مسیحیت گروید. خود او در این باره گفته بود که صورت اولیه و اصیل دین مسیح را به نحو بارزی «دین بردگان» می دید و خود را با این بردگان یکی می انگاشت. در ۱۹۲۸ در آزمون ورودی دانش سرای عالی پاریس اول شد؛ همتای مشهور او سیمون دوبوار در آن آزمون دوم شد. در همین ایام بود که کسانی که هم از طهارت و پاکی او خبر داشتند و هم فعالیت های پرشور و شوق اجتماعی او را می دیدند از او با عنوان «عَذرایِ چپی» ( vierge rouge ) یاد می کردند. او در سال ۱۹۳۱ دیپلم فلسفه اش را از دانش سرای عالی پاریس اخذ کرد و از آن پس به تدریس فلسفه برای دختران دبیرستانی پرداخت و تا آخر عمر کوتاهش در این سمت باقی ماند.
... [مشاهده متن کامل]
بیش تر نوشته هایی که شهرت سیمون وی به آن هاست پس از مرگ او انتشار یافته اند.
در اواخر سنین نوجوانی به جنبش های کارگری پیوست و نویسندهٔ پارچه نوشته هایی بود که در تظاهرات دفاع از حقوق کارگران حمل می شد. در این ایام، او یک مارکسیست، صلح طلب و عضو سندیکا بود. در همان ایام که به تدریس اشتغال داشت مقالاتی دربارهٔ مسایل اجتماعی و اقتصادی در نشریهٔ سندیکا می نوشت. در مقالهٔ آزادی و بیداد و چند مقالهٔ کوتاه دیگر بود که افکار رایج مارکسیستی را به نقد کشید و بدبینی اش را نسبت به محدودیت های مارکسیسم و کاپیتالیسم ابراز کرد.
وی در اعتصاب سراسری فرانسه در سال ۱۹۳۳ در اعتراض به بی کاری و کاهش دست مزدها شرکت کرد. سال بعد یک مرخصی ۱۲ ماهه گرفت تا بتواند به طور ناشناس و به عنوان کارگر در دو کارخانه کار کند. او باور داشت که با این کار می تواند بیش تر به طبقهٔ کارگر نزدیک شود، اما ضعف جسمانی مجبورش کرد بعد از چند ماه از این کار انصراف دهد. در ۱۹۳۵ به تدریس ادامه داد و بیش تر درآمدش را صرف فعالیت های سیاسی و خیریه کرد.
سیمون ۳ فوریه ۱۹۰۹ در پاریس زاده شد. وی در محیط خانوادگی فرانسوی – یهودی فرهیخته و متعلق به طبقهٔ متوسط بزرگ شد. برادر بزرگتر او آندره وی از ریاضیدانان به نام قرن بیستم است. او از تربیتی بسیار ممتاز و والا برخوردار گردید و مخصوصاً دربارهٔ فرهنگ، هنر و ادب یونان و روم باستان و در باب اندیشه های اخلاقی چیزهای زیادی آموخت. زبان های یونانی، لاتین، سانسکریت و چند زبان جدید را به خوبی یادگرفت و مطالعات و تحقیقات فراوانی در زمینهٔ اخلاق، فلسفه، ادیان غربی و شرقی، علوم تجربی، ریاضیات، ادبیات و تاریخ داشت. وی بعدها به مسیحیت گروید. خود او در این باره گفته بود که صورت اولیه و اصیل دین مسیح را به نحو بارزی «دین بردگان» می دید و خود را با این بردگان یکی می انگاشت. در ۱۹۲۸ در آزمون ورودی دانش سرای عالی پاریس اول شد؛ همتای مشهور او سیمون دوبوار در آن آزمون دوم شد. در همین ایام بود که کسانی که هم از طهارت و پاکی او خبر داشتند و هم فعالیت های پرشور و شوق اجتماعی او را می دیدند از او با عنوان «عَذرایِ چپی» ( vierge rouge ) یاد می کردند. او در سال ۱۹۳۱ دیپلم فلسفه اش را از دانش سرای عالی پاریس اخذ کرد و از آن پس به تدریس فلسفه برای دختران دبیرستانی پرداخت و تا آخر عمر کوتاهش در این سمت باقی ماند.
... [مشاهده متن کامل]
بیش تر نوشته هایی که شهرت سیمون وی به آن هاست پس از مرگ او انتشار یافته اند.
در اواخر سنین نوجوانی به جنبش های کارگری پیوست و نویسندهٔ پارچه نوشته هایی بود که در تظاهرات دفاع از حقوق کارگران حمل می شد. در این ایام، او یک مارکسیست، صلح طلب و عضو سندیکا بود. در همان ایام که به تدریس اشتغال داشت مقالاتی دربارهٔ مسایل اجتماعی و اقتصادی در نشریهٔ سندیکا می نوشت. در مقالهٔ آزادی و بیداد و چند مقالهٔ کوتاه دیگر بود که افکار رایج مارکسیستی را به نقد کشید و بدبینی اش را نسبت به محدودیت های مارکسیسم و کاپیتالیسم ابراز کرد.
وی در اعتصاب سراسری فرانسه در سال ۱۹۳۳ در اعتراض به بی کاری و کاهش دست مزدها شرکت کرد. سال بعد یک مرخصی ۱۲ ماهه گرفت تا بتواند به طور ناشناس و به عنوان کارگر در دو کارخانه کار کند. او باور داشت که با این کار می تواند بیش تر به طبقهٔ کارگر نزدیک شود، اما ضعف جسمانی مجبورش کرد بعد از چند ماه از این کار انصراف دهد. در ۱۹۳۵ به تدریس ادامه داد و بیش تر درآمدش را صرف فعالیت های سیاسی و خیریه کرد.
