سیما بینا ( زاده ۱۴ دی ۱۳۲۳ ) نوازنده، نقاش، پژوهشگر، آهنگساز و خوانندهٔ آوازها و ترانه های محلی ایرانی است. او از کودکی در کنار احمد بینا پدری که استاد موسیقی سنتی و شاعر و آهنگساز ترانه های اولیه او بود، رشد کرد. هر چند وی تحقیقات بسیاری در مورد موسیقی نواحی ایران داشته و چندین آواز از آنها را اجرا کرده است اما شناخت وی بیشتر روی موسیقی محلی خراسان متمرکز است.
... [مشاهده متن کامل]
سیما بینا در شهر خوسف از استان خراسان جنوبی به دنیا آمد. نام مادرش پوراندخت ایران نژاد و پدرش احمد بینا بود. سیما در کنار پدری که استاد موسیقی سنتی و شاعر و آهنگساز ترانه های اولیه او بود، رشد کرد.
او از سن ۹ سالگی خوانندگی را در رادیو ایران آغاز کرد. ردیف موسیقی ایرانی و تکنیک های آوازی را نزد استادانی چون محمد ابراهیم مالکی ( استاد موسیقی سنتی خراسان جنوبی ) ، موسی خان معروفی و نصرالله زرین پنجه فراگرفت. چون اهل بیرجند بود، این شهر پایگاه اولین پژوهش ها و جستجوهای وی از نظر ترانه ها و آهنگ های محلی قرار گرفت. در واقع اکثر ترانه هایی که سیما بینا اجرا کرده، ترانه های محلی بیرجند و اطرافش بوده است که امروزه به خراسان جنوبی معروف است.
سیما بینا پس از فارغ التحصیلی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در رشتهٔ نقاشی در سال ۱۳۴۹ به تحصیل موسیقی ایرانی و ردیف را نزد عبدالله دوامی و محمدابراهیم مالکی ادامه داد. او پس از سال ۱۳۵۷ در کنار تدریس موسیقی و آواز با همراهی محمدابراهیم مالکی به پژوهش و گردآوری ترانه های محلی ایرانی و بازنویسی آهنگ های مردمی و روستایی، به ویژه موسیقی های محلی زادگاهش خراسان، پرداخته است. او با سفر به دورافتاده ترین نواحی در سرتاسر این ناحیه توانسته است مجموعه ای از ترانه ها و آهنگ های کمیاب و تقریباً فراموش شده را جمع آوری کند. از سال ۱۳۷۲ سیما بینا برای ارائهٔ گنجینهٔ یافته هایش در موسیقی محلی ایرانی به جشنواره های موسیقی در کشورهای گوناگون دعوت شده است.
او نخستین زنی است که پس از انقلاب ۱۳۵۷ کلاس تعلیم آواز دایر کرد. همچنین نخستین زنی بود که در تالار وحدت به اجرای کنسرت پرداخت. از سال ۱۹۹۳ میلادی تا به امروز به جشنواره های جهانی دعوت شده و موسیقی محلی ایران را به گوش علاقه مندان رسانده است.
کتاب «لالایی های ایران» حاصل سی سال پژوهش در سفرهای سیما بینا به شهرها وروستاهای مختلف و ملاقات با مادران پیر و جوان ایرانی است.
... [مشاهده متن کامل]
سیما بینا در شهر خوسف از استان خراسان جنوبی به دنیا آمد. نام مادرش پوراندخت ایران نژاد و پدرش احمد بینا بود. سیما در کنار پدری که استاد موسیقی سنتی و شاعر و آهنگساز ترانه های اولیه او بود، رشد کرد.
او از سن ۹ سالگی خوانندگی را در رادیو ایران آغاز کرد. ردیف موسیقی ایرانی و تکنیک های آوازی را نزد استادانی چون محمد ابراهیم مالکی ( استاد موسیقی سنتی خراسان جنوبی ) ، موسی خان معروفی و نصرالله زرین پنجه فراگرفت. چون اهل بیرجند بود، این شهر پایگاه اولین پژوهش ها و جستجوهای وی از نظر ترانه ها و آهنگ های محلی قرار گرفت. در واقع اکثر ترانه هایی که سیما بینا اجرا کرده، ترانه های محلی بیرجند و اطرافش بوده است که امروزه به خراسان جنوبی معروف است.
سیما بینا پس از فارغ التحصیلی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در رشتهٔ نقاشی در سال ۱۳۴۹ به تحصیل موسیقی ایرانی و ردیف را نزد عبدالله دوامی و محمدابراهیم مالکی ادامه داد. او پس از سال ۱۳۵۷ در کنار تدریس موسیقی و آواز با همراهی محمدابراهیم مالکی به پژوهش و گردآوری ترانه های محلی ایرانی و بازنویسی آهنگ های مردمی و روستایی، به ویژه موسیقی های محلی زادگاهش خراسان، پرداخته است. او با سفر به دورافتاده ترین نواحی در سرتاسر این ناحیه توانسته است مجموعه ای از ترانه ها و آهنگ های کمیاب و تقریباً فراموش شده را جمع آوری کند. از سال ۱۳۷۲ سیما بینا برای ارائهٔ گنجینهٔ یافته هایش در موسیقی محلی ایرانی به جشنواره های موسیقی در کشورهای گوناگون دعوت شده است.
او نخستین زنی است که پس از انقلاب ۱۳۵۷ کلاس تعلیم آواز دایر کرد. همچنین نخستین زنی بود که در تالار وحدت به اجرای کنسرت پرداخت. از سال ۱۹۹۳ میلادی تا به امروز به جشنواره های جهانی دعوت شده و موسیقی محلی ایران را به گوش علاقه مندان رسانده است.
کتاب «لالایی های ایران» حاصل سی سال پژوهش در سفرهای سیما بینا به شهرها وروستاهای مختلف و ملاقات با مادران پیر و جوان ایرانی است.
سیما بینا ( زاده ۱۳۲۳ در خوسف از توابع شهرستان بیرجند ) آهنگساز و خواننده آوازها و ترانه های محلی ایرانی است. او از کودکی در کنار احمد بینا [سرهنگ؟] پدری که استاد موسیقی سنتی و شاعر و آهنگ ساز ترانه های اولیه او بود رشد کرد[۱]
... [مشاهده متن کامل]
محتویات [نمایش]
زندگی نامه [ویرایش]
سیما بینا در شهرستان بیرجند از استان خراسان به دنیا آمد. پدر او احمد بینا از اهالی تفرش و استاد موسیقی سنتی ایرانی بود. از همان کودکی و از سن ۹ سالگی خوانندگی را در رادیو ایران آغاز کرد. او ردیف موسیقی ایرانی و تکنیک های آوازی را نزد اساتید بزرگی چون موسی خان معروفی و نصرالله زرین پنجه فرا گرفت. بعد از فارغ التخصیل شدن از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در سال ۱۳۴۹ تحصیل دانش موسیقی ایرانی و ردیف را نزد معلم یگانهٔ آواز، استاد عبدالله دوامی ادامه داد. او بعد از سال۱۳۵۷ در کنار تدریس موسیقی کلاسیک ایرانی و آواز به تحقیق و جمع آوری ترانه های محلی ایرانی و بازنویسی آهنگ های مردمی و روستائی، به خصوص موسیقی های محلی زادگاهش، خراسان پرداخته است. او با سفر به دورافتاده ترین نواحی در سرتاسر این ناحیه توانسته است مجموعه ای از ترانه ها و آهنگ های کمیاب و تقریباً فراموش شده را جمع آوری کند. از سال ۱۳۷۲ خانم سیما بینا برای ارائهٔ گنجینهٔ یافته هایش در موسیقی محلی ایرانی به جشنواره های معتبر موسیقی در سراسر دنیا دعوت شده است. سیما بینا پس از اتمام تحصیل با عزیز میتویی ازدواج کرد و ۲ فرزند دختر و پسر به دنیا آورد، اما زندگی مشترکشان با خودکشی همسرش پایان یافت. پسرش آرش میتویی نیز به آواز ( در سبک جاز ) علاقمند شد. سیما بینا سالها بعد با حسن زارع ازدواج کرد و گاهی در کلن به سر می برد و به تهیه آوازهای محلی مشغول است[۱].
او نخستین زنی است که پس از انقلاب ۱۳۵۷ کلاس تعلیم آواز دایر کرد. او همچنین نخستین زنی بود که در تالار وحدت کنسرت برگزار کرد[۱]. از سال ۱۹۹۳ میلادی تا به امروز به جشنواره های جهانی دعوت شده و موسیقی مردمی ایران رابه گوش جهانیان رسانده است. سیما بینا اکنون، بعد از عمری تلاش در راه حفظ موسیقی محلی ایران، تجسم سی سال تلاش بی وقفه و خستگی ناپذیر برای جهانی شدن موسیقی اش را در پیش روی خویش نظاره گر است.
دیسکوگرافی [ویرایش]
( Melodies of the Sahara ( CD2191 ) )
( Songs from the Plains )
زلفای تو ۱۹۹۶ ( Zolfaay - e Tou - My Lover's Hair )
( CD2409 ) ( The Music of North Khorasan )
( Music of South Khorasan )
( Persian Folk Music )
عشق گل ( Eshgheh Gol )
( Shola )
شیرین ( Shirin )
درنا ( Dorna ) ( CD2462 )
( Red Flowers )
گل سرخ ( Goleh Sorkh )
( Nava'i ( Kereshmeh/Quartertone QTCD - 1002 ) )
برخی از آثار [ویرایش]
برخی از آثار محبوب و پرفروش او عبارتند از:[۱]
ای بت چین ای صنم
بنشین به کنارم
بیا تا قدر یکدیگر بدانیم
شاه صنم، زیبا صنم
این یار منه که می رود سربالا
چون شب خواندی
از خم زلفت دل شیدا شکست
پانویس [ویرایش]
↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ فرخ زاد، پوران ص. ۲۰۶
منابع [ویرایش]
http://hamid. khabgard. com/?id=552611189
[۱]
[۲]
[۳]
فرخ زاد، پوران. کارنمای زنان کارای ایران ( از دیروز تا امروز ) . تهران: نشر قطره، ۱۳۸۱. ص. ۱۸. ISBN 964 - 341 - 116 - 8.
پیوند به بیرون [ویرایش]
وب گاه سیما بینا
مصاحبه سیما بینا در برنامه به عبارت دیگر - بی بی سی فارسی
بهار نوائی، «زمزمه های مادرانه»، جدید آنلاین، ۹ دی ۱۳۸۸. [۴]. گزارش مصور: [۵].
ترانه هایی با صدای سیما بینا
رده های صفحه: زادگان ۱۹۴۴ ( میلادی ) خوانندگان موسیقی سنتی ایرانی اهل ایرانخوانندگان زن اهل ایرانخوانندگان موسیقی محلی ایرانی اهل ایرانآهنگسازان اهل ایراندانش آموختگان دانشگاه تهراناهالی بیرجندزادگان ۱۳۲۳افراد زندهایرانیان مقیم آلمان
... [مشاهده متن کامل]
محتویات [نمایش]
زندگی نامه [ویرایش]
سیما بینا در شهرستان بیرجند از استان خراسان به دنیا آمد. پدر او احمد بینا از اهالی تفرش و استاد موسیقی سنتی ایرانی بود. از همان کودکی و از سن ۹ سالگی خوانندگی را در رادیو ایران آغاز کرد. او ردیف موسیقی ایرانی و تکنیک های آوازی را نزد اساتید بزرگی چون موسی خان معروفی و نصرالله زرین پنجه فرا گرفت. بعد از فارغ التخصیل شدن از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در سال ۱۳۴۹ تحصیل دانش موسیقی ایرانی و ردیف را نزد معلم یگانهٔ آواز، استاد عبدالله دوامی ادامه داد. او بعد از سال۱۳۵۷ در کنار تدریس موسیقی کلاسیک ایرانی و آواز به تحقیق و جمع آوری ترانه های محلی ایرانی و بازنویسی آهنگ های مردمی و روستائی، به خصوص موسیقی های محلی زادگاهش، خراسان پرداخته است. او با سفر به دورافتاده ترین نواحی در سرتاسر این ناحیه توانسته است مجموعه ای از ترانه ها و آهنگ های کمیاب و تقریباً فراموش شده را جمع آوری کند. از سال ۱۳۷۲ خانم سیما بینا برای ارائهٔ گنجینهٔ یافته هایش در موسیقی محلی ایرانی به جشنواره های معتبر موسیقی در سراسر دنیا دعوت شده است. سیما بینا پس از اتمام تحصیل با عزیز میتویی ازدواج کرد و ۲ فرزند دختر و پسر به دنیا آورد، اما زندگی مشترکشان با خودکشی همسرش پایان یافت. پسرش آرش میتویی نیز به آواز ( در سبک جاز ) علاقمند شد. سیما بینا سالها بعد با حسن زارع ازدواج کرد و گاهی در کلن به سر می برد و به تهیه آوازهای محلی مشغول است[۱].
او نخستین زنی است که پس از انقلاب ۱۳۵۷ کلاس تعلیم آواز دایر کرد. او همچنین نخستین زنی بود که در تالار وحدت کنسرت برگزار کرد[۱]. از سال ۱۹۹۳ میلادی تا به امروز به جشنواره های جهانی دعوت شده و موسیقی مردمی ایران رابه گوش جهانیان رسانده است. سیما بینا اکنون، بعد از عمری تلاش در راه حفظ موسیقی محلی ایران، تجسم سی سال تلاش بی وقفه و خستگی ناپذیر برای جهانی شدن موسیقی اش را در پیش روی خویش نظاره گر است.
دیسکوگرافی [ویرایش]
زلفای تو ۱۹۹۶ ( Zolfaay - e Tou - My Lover's Hair )
عشق گل ( Eshgheh Gol )
شیرین ( Shirin )
درنا ( Dorna ) ( CD2462 )
گل سرخ ( Goleh Sorkh )
برخی از آثار [ویرایش]
برخی از آثار محبوب و پرفروش او عبارتند از:[۱]
ای بت چین ای صنم
بنشین به کنارم
بیا تا قدر یکدیگر بدانیم
شاه صنم، زیبا صنم
این یار منه که می رود سربالا
چون شب خواندی
از خم زلفت دل شیدا شکست
پانویس [ویرایش]
↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ فرخ زاد، پوران ص. ۲۰۶
منابع [ویرایش]
[۱]
[۲]
[۳]
فرخ زاد، پوران. کارنمای زنان کارای ایران ( از دیروز تا امروز ) . تهران: نشر قطره، ۱۳۸۱. ص. ۱۸. ISBN 964 - 341 - 116 - 8.
پیوند به بیرون [ویرایش]
وب گاه سیما بینا
مصاحبه سیما بینا در برنامه به عبارت دیگر - بی بی سی فارسی
بهار نوائی، «زمزمه های مادرانه»، جدید آنلاین، ۹ دی ۱۳۸۸. [۴]. گزارش مصور: [۵].
ترانه هایی با صدای سیما بینا
رده های صفحه: زادگان ۱۹۴۴ ( میلادی ) خوانندگان موسیقی سنتی ایرانی اهل ایرانخوانندگان زن اهل ایرانخوانندگان موسیقی محلی ایرانی اهل ایرانآهنگسازان اهل ایراندانش آموختگان دانشگاه تهراناهالی بیرجندزادگان ۱۳۲۳افراد زندهایرانیان مقیم آلمان