سیمئون ابن بالدوین

پیشنهاد کاربران

سیمئون ابن بالدوین ( Simeon Eben Baldwin ) ( زادهٔ ۵ فوریه ۱۸۴۰ – درگذشتهٔ ۳۰ ژانویه ۱۹۲۷ ) ، کارشناس قضایی، استاد حقوق و سیاستمدار اهل ایالات متحده بود که به عنوان ۶۵امین فرماندار کنتیکت خدمت کرد.
بالدوین که پسر کارشناس حقوق، فرماندار کنتیکت و سناتور ایالات متحده راجر شرمن بالدوین و ایملی پاتکین پرکینز بود، در نیوهیون، کنتیکت بدنیا آمد و بیشتر عمر خود را در آنجا گذراند. وی هنگامی که پسربچه بود در مدرسه دستور زبان هاپکینز در نیوهیون، کنتیکت آموزش دید. پس از فراغت از مدرسه، وی در تمامی فعالیت های مدرسه خود فعال بود، اما به طور خاص وی برای چندین سال به عنوان رئیس هیئت امنای این مدرسه خدمت کرد؛ در رویداد تجلیل از دویست و پنجاه سالگی تأسیس این مدرسه در ۱۹۱۰ میلادی، وی خطابه ای در مورد تاریخچه آن ایراد نمود؛ مدت کوتاهی قبل از مرگ وی، زمانی که نیاز شد تا مدرسه به ساختمان جدید منتقل گردد، وی یکی از بزرگترین کمک کننده های مالی انفرادی به این مدرسه بود و کمک های مالی وی این امکان را فراهم نمود تا یک مجموعه ساختمان های جدید برای این مدرسه که وی دوست داشت از آن به عنوان چهارمین مؤسسه آموزشی کهن در ایالات متحده یاد نماید، تأسیس گردید.
...
[مشاهده متن کامل]

پس از اتمام مدرسه دستور زبان هاپکینز، وی به کالج ییل رفته و با کلاس ۱۸۶۱ از آنجا فارغ التحصیل گردید. اطلاعات زیادی در مورد چهار سال کالج وی در دسترس نیست. وی در طول این مدت یک دفتر خاطرات با خود نگه می داشت و در پنجاه و پنجمین گردهمایی کلاس خود خاطراتی را از روی آن دفتر خواند، اما این دفتر حالا در دسترس نیست. خصیصه های آموزشی که وی بعدها از خود نشان داد در دوران کالج نیز بد نبوده است و می توان آنرا از این حقایق استنتاج نمود که وی عضو سازمان های سرفرازان فی بیتا کاپا ( Phi Beta Kappa ) و محفل مخفی جمجمه و استخوان ( Skull & Bones ) بود. این چنین اسناد نشان دهنده این است که هیچ چیز غیرمعمولی در مورد این دانشجوی جوان در دوران دانشگاه وجود نداشت و اینکه شاعر ادوارد راولاند سیل نیز در کلاس وی آموزش می دید و دو دوست دیگر وی، تریسی پیک و فرانکلین بودویچ دیکستر، نیز همانند وی بعدها تأثیرات فراوانی بر زندگی دانشگاه داشتند.
بعد از فراغت از کالج، وی برای مدت دو سال در دانشگاه ییل، هاروارد و دفتر حقوقی پدر خود به آموزش حقوق پرداخت. وی در ۱۸۶۳ میلادی مجوز فعالیت در حوزه قضایی را کسب کرده و کار در حوزه حقوق را آغاز کرد. هفده سال خدمت وی به عنوان دستیار قاضی و قاضی کال دادگاه عالی ایالتی خود و چهار سال خدمت وی به عنوان فرماندار، علاوه بر سایر فعالیت های که در اواخر زندگی انجام داد، ظاهراً به طور غیر صریح به هم عصران پسین وی این حقیقیت را می رساند که وی حداقل به اندازه هر کسی دیگری یک وکیل موفق بود. با کارکردن به عنوان وکیل، وی هم در داخل و هم خارج از ایالات خود معروف گردیده و به موفقیت مالی که معمولاً رشته حقوق به همراه دارد، دست یافت. وی به جنبه عملی کار یک وکیل بسیار مشتاق بود و هرگز این شوق خود را از دست نداد. وی تقریباً تا آخرین روزهای زندگی خود یک دفتر حقوقی داشت، به طور روزانه در صورت مساعد بودن وضعیت سلامتی خود به آن سر می زد و همواره به کتابخانه خود می افزود. وی حتی در اواخر زندگی خود کتابی را تحت عنوان مرد جوان و حقوق در ۱۹۱۹ میلادی نوشت که نشان می داد حقوق هنوز هم در دل وی قرار دارد. در ۱۸۷۸ میلادی، وی یکی از بنیانگذاران کانون وکلای دادگستری آمریکا را تأسیس نموده و از ۱۸۹۰ تا ۱۸۹۱ میلادی به عنوان رئیس کانون وکلای دادگستری آمریکا خدمت کرد. وی برای دوازده سال ( ۱۹۰۷ – ۱۹۱۹ میلادی ) به عنوان مدیر ارشد دفتر حقوق تطبیقی ( و همچنین دبیر ژورنال آن، آنول بولیتین، برای حقوق شناسی عمومی ) در کانون وکلای دادگستری آمریکا خدمت کرد.

سیمئون ابن بالدوین
منابع• https://fa.wikipedia.org/wiki/سیمئون_ابن_بالدوین

بپرس